Με Αρμαγεδδώνα μας απειλεί η "ΕΚΘΕΣΗ" της Εθνικής Τράπεζας Ελλάδος

της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη

Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη

Σε αρμονική συγχορδία με τις έξωθεν απειλές εναντίον της χώρας μας, και ταυτόχρονα σχεδόν με τις ποταπές δηλώσεις  της κυρίας Christine Lagarde,  με  τις οποίες η επικεφαλής του ΔΝΤ (του Ταμείου που δήθεν μας σώζει, ενώ μας καταστρέφει) μας πληροφορεί ότι  «μας απεχθάνεται», εμφανίστηκε  ξαφνικά  και μία άκρως περίεργη Εκθεση της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (τράπεζα που κατ’ όνομα, μόνο, είναι ελληνική).

Η περί ης Έκθεση, με απροκάλυπτα κατεπείγοντα χαρακτήρα και με τρομοκρατικές διαπιστώσεις για τα όσα φρικτά μας αναμένουν αν τολμήσουμε να εξέλθουμε της ευρωζώνης, καταγράφει με αξιοθαύμαστα ολοκληρωμένη αριθμητική ακρίβεια το σύνολο των ζοφερών εξελίξεων, που θα μας μετατρέψει σε  πρωτόγονους  της Ευρώπης.

Πρόκειται για έρευνα και ανάλυση, που από όσο μπορώ να γνωρίζω βλέπει το φως της δημοσιότητας για πρώτη φορά, σε παγκόσμιο επίπεδο, δεδομένου ότι όλες οι προηγούμενες σχετικές προσπάθειες εμφανίζονταν, απλώς, ως αμφιλεγόμενες  προβλέψεις, και μάλιστα τις περισσότερες φορές ως  ένα από περισσότερα  σενάρια. Και τούτο, επειδή οι εξελίξεις αφορούν μια εντελώς άγνωστη κατάσταση, εφόσον δεν υπάρχει προηγούμενο κράτους-μέλους της ευρωζώνης, που να την εγκατέλειψε, και εφόσον αυτές θα εξαρτηθούν από τεράστιο αριθμό δεδομένων, που είναι  ανθρωπίνως αδύνατον να προβλεφθούν, έστω και με την προσφυγή σε τελειοποιημένα οικονομετρικά υποδείγματα.

Να, όμως, που η Έκθεση της Εθνικής παρέκαμψε ως δια μαγείας όλα τα, μέχρι τώρα, ανυπέρβλητα εμπόδια, στην αγωνιώδη  προσπάθειά της να προλάβει την καταστροφή και να πληροφορήσει τους Έλληνες με κάθε δυνατή λεπτομέρεια,  και με μαθηματική ακρίβεια  για  όλα  όσα  τους αναμένουν,   αν  τολμήσουν  να παρεκκλίνουν από  τις μνημονιακές τους υποχρεώσεις (δηλαδή αυτές που ανέλαβαν χωρίς να  τους ρωτήσουν οι «υπογραφείς» των μνημονίων).  

Η Έκθεση αυτή αποτελεί, δυστυχώς, αναπόσπαστο τμήμα του απύθμενου πανικού, που εντέχνως μας υποβάλλεται,  στο μεσοδιάστημα των δύο εκλογικών περιόδων. Επί 24ωρης βάσης βομβαρδιζόμαστε με όλα τα ΜΜΕ (δικαιούνται, ακόμη, να φέρουν αυτό το όνομα;;;)  για το τι θα σημάνει για μας, η έξοδος από την ευρωζώνη.  Η έξοδος  από την ευρωζώνη,  χρησιμοποιείται απροκάλυπτα ως φόβητρο εναντίον όσων έχουν την πρόθεση να ψηφίσουν κόμματα μη μνημονιακά. Η τρομοκρατία μας, που εντείνεται όσο πλησιάζουμε προς την 17^η Ιουνίου και που σ’ αυτήν επιστρατεύονται, εκτός από τα ΜΜΕ, και επίσημοι φορείς και θεσμοί εκτός και εντός της χώρας, αποβλέπει σαφώς σε βίαιη μετατροπή της ελεύθερης βούλησης του ελληνικού λαού. Και, εύλογα, ερωτάται πόσο νόμιμο μπορεί να είναι το όποιο αποτέλεσμα των προσεχών εκλογών στην Ελλάδα, εφόσον θα  έχει προηγηθεί, κατά γενική ομολογία, ένας  χωρίς προηγούμενο  στραγγαλισμός των  εκλογικών προτιμήσεων του ελληνικού λαού; Τον οποίον, προφανώς, εκλαμβάνουν ως ανώριμο, επιπόλαιο και ανίκανο να επιλέξει αυτό που συμφέρει στον τόπο του. Κι με την ευκαιρία, εύλογα ερωτάται επίσης, κατά πόσο ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα οι πολυπληθείς, σχεδόν καθημερινές δημοσκοπήσεις που, κανονικά, θα έπρεπε να εκλαμβάνονται ως «καθησυχαστικές» για τους μνημονιακούς; Αλλά, φαίνεται ότι δεν είναι! Μήπως λοιπόν, μήπως ….μας πασάρονται  μύχιες επιθυμίες  των μνημονιακών,  και όχι οι πραγματικές προθέσεις ψήφου του ελληνικού λαού;  Μήπως… μήπως τα περί ων αποτελέσματα βρίσκονται στην ίδια γραμμή νόησης με τις καθημερινές δηλώσεις  ακραιφνών μνημονιακών, που μας προβληματίζουν με αναπάντητα ερωτηματικά, όπως ανάμεσα και σε άλλα:

• γιατί, μα γιατί αφού ήταν τόσο εύκολο (όσο μας το παρουσιάζουν τώρα στην μετεκλογική-προεκλογική περίοδο), δεν επιδιώχθηκε μέχρι σήμερα η αναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, αλλά αντ’ αυτής  βλέπαμε να κινούνται απειλητικοί αντίχειρες εναντίον όλων μας, για να  πειστούμε να εξαθλιωθούμε  στο έπακρον εφαρμόζοντας, κατά γράμμα, τα εγκληματικά μνημόνια;
• γιατί, μα γιατί, αφού θα μπορούσε να αποφευχθεί η καρατόμηση 150.000 δημοσίων υπαλλήλων, τώρα (στην μετεκλογική-προεκλογική περίοδο πάντοτε) οι  πάλαι ποτέ φανατικοί μνημονιακοί (που απαιτούσαν ανενδοίαστα την απόλυσή του) υπόσχονται… να αναχαιτίσουν  μετά τις εκλογές τις μαζικές εκτελέσεις;
• γιατί, τέλος, και πως δικαιολογείται η, κατά 180^Ο μεταστροφή των  ακραιφνών μνημονιακών, που μέχρι πριν τις εκλογές της 6^ης Μαίου, εμφανίζονταν «αηδιασμένοι» εναντίον του υπερμεγέθους, καθολικά διεφθαρμένου και εν πολλοίς άχρηστου κατ’ αυτούς  δημόσιου τομέα, ενώ τώρα…..ε, ναι δεν είναι και τόσο….δεν είναι εντελώς έτσι…. Θα δούμε πως θα το αντιμετωπίσουμε, μετεκλογικά πάντοτε, μας υπόσχονται!

Αλλά, ας έρθουμε και στο περιεχόμενο της ολικής «καταστροφής» που μας επισείει η Έκθεση της Εθνικής, έτσι και δεν συμμορφωθεί το αποτέλεσμα της 17^ης Ιουνίου με τις επιθυμίες των εντός και εκτός της ελληνικής επικράτειας μνημονιακών.  Η τόσο μεγάλη ακρίβεια των διαπιστώσεών της  Έκθεσης, για την περίπτωση-Αρμαγεδδών της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, μετά τον αρχικό θαυμασμό για το «κατόρθωμα»  αυτό της Εθνικής, προκαλεί σωρεία ερωτηματικών, όπως:

1)    Ποιες ήταν οι αρχικές  υποθέσεις της μελέτης:

σχετικά με τον τρόπο της επιστροφής στη δραχμή (ένα νόμισμα στο εσωτερικό και στο εξωτερικό  ή διάφορα σενάρια και ποια ακριβώς;),

σχετικά με το ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας (το υπόδειγμα που ακολουθήθηκε ήταν στατικό ή δυναμικό;),

σχετικά με τις πιθανότητες εξασφάλισης εξω-ευρωπαϊκών δανείων και των επιπτώσεών της επί  του βιοτικού επιπέδου,

σχετικά με  τον περιορισμό εισαγωγής  των πολυτελών αγαθών,

σχετικά με τις δυνατότητες  διάσωσης (και όχι ξεπουλήματος) του εθνικού πλούτου, με διαπραγμάτευση εξόρυξης κλπ με εξω-ευρωπαϊκές  δυνάμεις κ.ο.κ.

Γιατί, εξυπακούεται ότι τα «τρομοκρατικά νούμερα» της περί ής Έκθεσης είναι χωρίς περιεχόμενο, αν δεν έχουν σχολαστικά ενσωματώσει όλες τις ευκαιρίες που διανοίγονται στην ελληνική οικονομία από την επάνοδό της σε κυρίαρχο εθνικό νόμισμα, όλες τις θετικές συνέπειες μιας ταχύρρυθμης ανάπτυξης (που αποκλείεται με την παραμονή σε μνημονιακό καθεστώς), ενώ απαριθμούνται αποκλειστικά και μονομερώς οι σχετικοί κίνδυνοι. ΓΙΑΤΙ;;;

2)    Εμφανίζονται, στην «έρευνα» αυτή της Εθνικής, οι παράμετροι της βιβλικής καταστροφής, που κατά τους συντάκτες της αναμένει την Ελλάδα, αν εξέλθει της ευρωζώνης.  Δεν αναφέρεται, ωστόσο, ούτε λέξη, όπως θα ήταν στοιχειωδώς  επιβεβλημένο:

Α) Για τα πολυάριθμα και αναμφισβήτητα πλεονεκτήματα οικονομίας που διαθέτει το εθνικό νόμισμα. Ακριβώς, η έλλειψή του ευθύνεται σε συντριπτικό ποσοστό  για τις  δυσκολίες  που αντιμετωπίζονται, όχι μόνο από την Ελλάδα αλλά και από την ΕΕ-ευρωζώνη.

Β) Για την άλλη όψη του νομίσματος,  αυτήν δηλαδή που υφιστάμεθα τα δυόμισι τελευταία χρόνια, που είναι ένα κολαστήριο χωρίς ελπίδα και χωρίς διέξοδο για, τουλάχιστον, 30 χρόνια από σήμερα (όπως πολλές σοβαρές μελέτες ποικιλοτρόπως το διαπιστώνουν).  Αυτήν την κατάσταση, που είναι χωρίς υπερβολή μια οικονομική γενοκτονία,  η  ανά χείρας Έκθεση προφανώς την  εκλαμβάνει, εκ προοιμίου, προτιμότερη από την επιστροφή στη δραχμή. Θα μπορούσε να είναι και έτσι…. αλλά  οπωσδήποτε θα χρειαζόταν  κάποια επιστημονική απόδειξη, κάποια συμπεράσματα συγκριτικής ανάλυσης,  πέρα από τις απειλές και την τρομοκρατία της Έκθεσης, που εμφανίζεται, έτσι, έωλη και   χωρίς την όποιας μορφής και βαθμού ορθολογική εμπέδωση.  Και είναι σαφές ότι μια τέτοιας ολκής παράλειψη, ακριβώς τώρα που κρίνεται η τύχη της Ελλάδας για δεκαετίες,  είναι αυτόχρημα εγκληματική.

Γ) Για την αδικαιολόγητη αποσιώπηση, από την Έκθεση, των αδιαπραγμάτευτων αξιών για ένα  Έθνος, που είναι η  εθνική του κυριαρχία και η εθνική του αξιοπρέπεια, αλλά και η διάσωση του εθνικού του πλούτου.  Αυτές οι αξίες, όταν κινδυνεύουν, δεν μπορεί να υπάρξει  άλλη λύση, εκτός από την υπεράσπισή τους με κάθε θυσία.  Και, δυστυχώς, αυτές οι αξίες έχουν προ πολλού και βάναυσα καταπατηθεί από τις μνημονιακές λύσεις, τις οποίες, ωστόσο, φαίνεται πλήρως να   επικροτεί η Έκθεση της Εθνικής.

3)    Σωρεία σοβαρών μελετών, ευρωπαϊκών αλλά και παγκόσμιων, προβλέπουν σεισμό πολλών ρίχτερ σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από τη ευρωζώνη. Σεισμό που δεν θα αφορά μόνο αλλά ούτε κυρίως την Ελλάδα, αλλά και τους Ευρωπαίους εταίρους της και όχι μόνο, μια και έχουν αρχίσει να τρέμουν με την πιθανότητα μιας τέτοιας ελληνικής εξόδου, και οι ΗΠΑ και η Ρωσία.  Οι σχετικές μελέτες κάνουν λόγο για απώλειες (εκτός από τις καταστροφές στην Ελλάδα), ύψους 1-3 τρισεκατομμυρίων ευρώ. Και διερωτάται κανείς, διαβάζοντας τα «ευρήματα» της Έκθεσης της Εθνικής, αν το σκεπτικό της (που, βεβαίως, δεν θα ήταν ορθολογικό) βασίστηκε στη υπόθεση (αφελέστατη, ασφαλώς), ότι η ΕΕ-ευρωζώνη, καθώς και ο υπόλοιπος κόσμος, θα παρέδιδαν με τόσο ασύγγνωστη ελαφρότητα τα κλειδιά της καταστροφής τους στην Ελλάδα, που το χρέος της δεν υπερβαίνει το 2% του συνολικού ευρωπαϊκού.

4)    Εδώ και καιρό, πολυάριθμες ενδείξεις μαρτυρούν τα πολλαπλά αδιέξοδα της ΕΕ-ευρωζώνης, και κυρίως του εκ γενετής ασθενούς της ευρώ, ενώ πληθαίνουν τα σενάρια της διάλυσής της. Τις τελευταίες εβδομάδες ο επιθανάτιος ρόγχος της Ισπανίας, με χρέος που αδυνατεί να αντιμετωπιστεί από την ΕΕ, εντείνεται, ενώ και η Ιταλία δείχνει να μη διασώζεται. Το ποσοστό, στα στοιχήματα που κορυφώνονται για τη διάλυση της ευρωζώνης της δίνουν πιθανότητες 39,50% για τους επόμενους μήνες. Ποια θα είναι η τύχη της χώρας μας, σε μια τέτοια περίπτωση, αν στο μεταξύ έχει ξεπουλήσει το βιος της στους δανειστές της κι αν η εκχώρηση της εθνικής της κυριαρχίας έχει οριστικοποιηθεί; Μια σοβαρή μελέτη, προερχόμενη ιδίως από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, εκτός από  την τρομοκράτηση του λαού, δεν θα ήταν απολύτως επιβεβλημένο να  περιλαμβάνει και το πολύ πιθανό, άλλωστε, αυτό σενάριο;

5)    Η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ συζητιέται κατά κόρο τον τελευταίο καιρό. Ανεξαρτήτως του κατά πόσο αυτό είναι πιθανό και του κατά πόσο εξυπηρετεί  στόχους αποτροπής ενός ανεπιθύμητου αποτελέσματος στις προσεχείς εκλογές, η Εθνική Τράπεζα δεν θα έπρεπε να έχει επιδοθεί σε σοβαρή μελέτη, αντί της κατατρομοκράτησης του λαού,   του πρακτέου σ’ αυτή την περίπτωση; Του πρακτέου, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι  δυσμενείς επιπτώσεις αυτής της επιστροφής στη δραχμή;

Ως συμπέρασμα, σχετικά με την ΄Εκθεση αυτή της Εθνικής, θα αρκεστώ να διαπιστώσω ότι « κάθε  περαιτέρω σχόλιο περιττεύει».

30.5.2012

Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη

Πρ. Πρύτανης και Καθηγήτρια στο Παν/μιο Μακεδονίας

Πρόεδρος του Ιδρύματος Δελιβάνη