Οι τελευταίες εκλογές που έγιναν στις 6-5-2012 κατέδειξαν όλη την
παθογένεια του Ελληνικού πολιτικού συστήματος αλλά και του εκλογικού
σώματος. Φανερό είναι πλέον ότι η ελληνική κοινωνία δείχνει πλέον καθαρά
τάσεις κατάρρευσης και κοινωνικής αποδόμησης.
Ο οικονομικός στραγγαλισμός της χώρας από την τραπεζοκρατία με τους "επιφανείς" πολιτικούς που συνειδητά ξεπούλησαν ένα λαό χωρίς ντροπή χωρίς ίχνος πατριωτικού συναισθήματος, απλώς και μόνο να ξεχρεώσουν από τους ξένους δυνάστες τις πολύχρονες υπηρεσίες τους. Φυσικά αυτή η αναγνώριση της συγκεκριμένης κάστας των ανθρώπων από πλευράς των δυνάμεων που καταδυναστεύουν τον τόπο σε όλα τα επίπεδα ,οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό, δημιούργησε μια πρωτοφανή πολιτική κρίση για να εισπράξουν οι μεν πρώτοι, δύναμη και γαίες, οι δε δεύτεροι την πλήρη επικυριαρχία σε ένα ιστορικό λαό.
Ο λαός στέκεται στην μέση σαστισμένος, έντρομος στην πλειοψηφία του και με έκδηλη αγωνία για το αύριο. Για παράδειγμα αν οι Έλληνες γιατροί δεν αντισταθούν στην επιβληθείσα κατάρρευση του συστήματος υγείας και δεν αντισταθούν στην αρπακτική διάθεση επίορκων και αδίστακτων συναδέλφων τους σε λίγο οι τριτοκοσμικές σκηνές θα είναι καθημερινό βίωμα για όλους μας. Προφανώς ο αγώνας για την επαναφορά της χώρας θα είναι συνεχής, σκληρός και αδυσώπητος, και έχει τα χαρακτηριστικά εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, με κάθε μέσο και κάθε τρόπο.
Ο οικονομικός στραγγαλισμός της χώρας από την τραπεζοκρατία με τους "επιφανείς" πολιτικούς που συνειδητά ξεπούλησαν ένα λαό χωρίς ντροπή χωρίς ίχνος πατριωτικού συναισθήματος, απλώς και μόνο να ξεχρεώσουν από τους ξένους δυνάστες τις πολύχρονες υπηρεσίες τους. Φυσικά αυτή η αναγνώριση της συγκεκριμένης κάστας των ανθρώπων από πλευράς των δυνάμεων που καταδυναστεύουν τον τόπο σε όλα τα επίπεδα ,οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό, δημιούργησε μια πρωτοφανή πολιτική κρίση για να εισπράξουν οι μεν πρώτοι, δύναμη και γαίες, οι δε δεύτεροι την πλήρη επικυριαρχία σε ένα ιστορικό λαό.
Ο λαός στέκεται στην μέση σαστισμένος, έντρομος στην πλειοψηφία του και με έκδηλη αγωνία για το αύριο. Για παράδειγμα αν οι Έλληνες γιατροί δεν αντισταθούν στην επιβληθείσα κατάρρευση του συστήματος υγείας και δεν αντισταθούν στην αρπακτική διάθεση επίορκων και αδίστακτων συναδέλφων τους σε λίγο οι τριτοκοσμικές σκηνές θα είναι καθημερινό βίωμα για όλους μας. Προφανώς ο αγώνας για την επαναφορά της χώρας θα είναι συνεχής, σκληρός και αδυσώπητος, και έχει τα χαρακτηριστικά εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, με κάθε μέσο και κάθε τρόπο.
Στα πλαίσια αυτά των τελευταίων χρόνων έφθασε ο λαός να επιλέξει τον κακό ή τον χειρότερο, αφού έτσι δρομολόγησαν τις πολιτικές δυνάμεις οι κυρίαρχοι της χώρας τα τελευταία 190 χρόνια. Όχι ο αριθμός είναι σωστός όπως τον διαβάζετε αγαπητοί αναγνώστες, γιατί ποτέ δεν υπήρξε πραγματική χειραφέτηση του λαού μας. Το ψέμα που κυριάρχησε στα πρώην μεγάλα κόμματα τα πλήρωσε ο λαός στην σωστή τους τιμή. Έτσι λοιπόν έδωσε ένα αρκετό μεγάλο εκλογικό ποσοστό στον ΣΥΡΙΖΑ, αναπάντεχο δώρο για ένα κόμμα που όπως θα διαβάσετε παρακάτω, πολύ φοβάμαι ότι ψηφοφόροι δεν γνώριζαν τι ψήφιζαν ,αποχωρώντας άτακτα από Ν.Δ & Πασοκ. Βεβαίως όλοι σκέφτονταν μικρά κόμματα αλλά τελευταία στιγμή βοηθούντος και του ληστρικού εκλογικού νόμου το γύρισαν στον ΣΥΡΙΖΑ.
Συνιστώσες:
• ΑΚΟΑ - Ανανεωτική Κομμουνιστική και Οικολογική Αριστερά
• ΔΕΑ - Διεθνιστική Εργατική Αριστερά
• ΔΗΚΚΙ
• ΚΟΕ - Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδος
• ΚΟΚΚΙΝΟ
• ΟΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
• ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ
• ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ (Μανώλης Γλέζος)
• ΚΕΔΑ - Κίνηση για την Ενότητα Δράσης της Αριστεράς
• ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΕΣ
• Ομάδα Ρόζα
• ΑΠΟ - Αντικαπιταλιστική Πολιτική Ομάδα
Η ιστορία ενός κόμματος
Ο ΣΥΝ δημιουργήθηκε ως εκλογική συμμαχία πριν τις εθνικές εκλογές του 1989, έχοντας ως κύριους εταίρους τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της Αριστεράς: το ΚΚΕ και την Ελληνική Αριστερά (Ε.ΑΡ.), μετεξέλιξη του ευρωκομμουνιστικού ΚΚΕ Εσωτερικού.
Στο ΚΚΕ, το 1991, μετά την αλλαγή του πολιτικού συστήματος στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού και την κρίση που αυτή προκάλεσε στο κομμουνιστικό κίνημα, οι αποκαλούμενοι ανανεωτικοί, οι οποίοι ζητούσαν αναθεώρηση βασικών αρχών της θεωρίας και λειτουργίας του κόμματος, αποχώρησαν από το κόμμα, ύστερα από την επικράτηση της μαρξιστικής-λενινιστικής πτέρυγας στο 13ο Συνέδριο. Είχε ήδη προηγηθεί η διάσπαση της ΚΝΕ και του ΚΚΕ το 1989 και η συγκρότηση του Νέου Αριστερού Ρεύματος (ΝΑΡ) και της ΚΝΕ-ΝΑΡ. Οι αποχωρήσαντες ήταν πλειοψηφία σε πολλές κομματικές οργανώσεις βάσης (δηλ. τοπικές οργανώσεις), και περίπου το 45% της Κεντρικής Επιτροπής, μεταξύ των οποίων και ο απελθών γραμματέας του κόμματος Γρηγόρης Φαράκος. Μετά από αυτό, οι ανανεωτικοί του ΚΚΕ και τα υπόλοιπα κόμματα της συμμαχίας, αποφάσισαν να μετατρέψουν το Συνασπισμό σε ενιαίο πολιτικό κόμμα.
Ο ΣΥΝ δημιουργήθηκε ως εκλογική συμμαχία πριν τις εθνικές εκλογές του 1989, έχοντας ως κύριους εταίρους τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της Αριστεράς: το ΚΚΕ και την Ελληνική Αριστερά (Ε.ΑΡ.), μετεξέλιξη του ευρωκομμουνιστικού ΚΚΕ Εσωτερικού.
Στο ΚΚΕ, το 1991, μετά την αλλαγή του πολιτικού συστήματος στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού και την κρίση που αυτή προκάλεσε στο κομμουνιστικό κίνημα, οι αποκαλούμενοι ανανεωτικοί, οι οποίοι ζητούσαν αναθεώρηση βασικών αρχών της θεωρίας και λειτουργίας του κόμματος, αποχώρησαν από το κόμμα, ύστερα από την επικράτηση της μαρξιστικής-λενινιστικής πτέρυγας στο 13ο Συνέδριο. Είχε ήδη προηγηθεί η διάσπαση της ΚΝΕ και του ΚΚΕ το 1989 και η συγκρότηση του Νέου Αριστερού Ρεύματος (ΝΑΡ) και της ΚΝΕ-ΝΑΡ. Οι αποχωρήσαντες ήταν πλειοψηφία σε πολλές κομματικές οργανώσεις βάσης (δηλ. τοπικές οργανώσεις), και περίπου το 45% της Κεντρικής Επιτροπής, μεταξύ των οποίων και ο απελθών γραμματέας του κόμματος Γρηγόρης Φαράκος. Μετά από αυτό, οι ανανεωτικοί του ΚΚΕ και τα υπόλοιπα κόμματα της συμμαχίας, αποφάσισαν να μετατρέψουν το Συνασπισμό σε ενιαίο πολιτικό κόμμα.
Το 1993 ο Συνασπισμός απέτυχε να μπει στη Βουλή (με ποσοστό 2,94%) και η πρόεδρος Μαρία Δαμανάκη παραιτήθηκε.
Το 1994 έχοντας πρόεδρο το Νίκο Κωνσταντόπουλο, ο Συνασπισμός πέτυχε το μεγαλύτερο ποσοστό της ιστορίας του ως κόμμα, λαμβάνοντας στις ευρωεκλογές ποσοστό 6,26%. Δύο χρόνια αργότερα (1996), πήρε το μεγαλύτερο ποσοστό της ιστορίας του σε εθνικές εκλογές (5,1%).
Στις εθνικές εκλογές του 2000 υποστηρίχθηκε και από το μικρό κόμμα Ανανεωτική Κομμουνιστική Οικολογική Αριστερά (ΑΚΟΑ) και έλαβε 3,20%. Μετά τις εκλογές ένα μικρό κομμάτι, που από καιρό ζητούσε προσέγγιση με το ΠΑΣΟΚ, αποχώρησε από το Συνασπισμό, καταγγέλλοντας την ηγεσία του για «αριστερή στροφή». Τα στελέχη αυτά ίδρυσαν τη βραχύβια Ανανεωτική και Εκσυγχρονιστική Κίνηση της Αριστεράς (ΑΕΚΑ). Η ΑΕΚΑ απέτυχε να προσελκύσει περισσότερα από μερικές δεκάδες μέλη του Συνασπισμού και σε λίγους μήνες αρχικά διασπάστηκε και μετά διαλύθηκε, όταν ο επικεφαλής της Νίκος Μπίστης έγινε υφυπουργός στην τελευταία κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη (ΠΑΣΟΚ). Με το ίδιο επιχείρημα της «αριστερής στροφής» αποχώρησε το 2003 και η βουλευτής Μαρία Δαμανάκη, όμως ούτε αυτή κατάφερε να προκαλέσει σοβαρούς τριγμούς στην κομματική βάση, πόσω μάλλον αφού κατέβηκε στις εκλογές του 2004 ως υποψήφια Βουλευτής Επικρατείας με το ΠΑΣΟΚ.
Στις βουλευτικές εκλογές του Απριλίου 2004, ο Συνασπισμός μαζί με μικρότερα αριστερά κόμματα και οργανώσεις συγκρότησε τη συμμαχία «Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς». Τα κόμματα αυτά ήταν η ΑΚΟΑ (μετεξέλιξη του ιστορικού ΚΚΕ Εσωτερικού), η Κίνηση για την Ενότητα Δράσης της Αριστεράς (ΚΕΔΑ – πρόσφατα διαγραμμένα ιστορικά στελέχη του ΚΚΕ, όπως οι Θεωνάς, Κωστόπουλος κ.ά.), η Διεθνιστική Εργατική Αριστερά (ΔΕΑ – τροτσκιστές), οι Ενεργοί Πολίτες (Μανώλης Γλέζος). Η συμμαχία υποστηρίχθηκε και από την Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδος (ΚΟΕ – μαοϊκοί), η οποία όμως δε συμμετείχε στα ψηφοδέλτια.
Στις ευρωεκλογές (Ιούνιος 2004) ο Συνασπισμός συμμετείχε χωρίς τους συμμάχους του, λόγω κρίσης προσανατολισμού στο εσωτερικό του. Όμως η εκλογή του Αλέκου Αλαβάνου στην προεδρία του κόμματος λίγο αργότερα, καθώς και η επανεπιβεβαίωση της διάθεσης για συνεργασία με τα μικρότερα αριστερά κόμματα, δημιούργησαν συνθήκες αναθέρμανσης της συμμαχίας. Στο πλαίσιο αυτό ο Συνασπισμός πρότεινε για υποψήφιο δήμαρχο Αθηναίων στις Δημοτικές εκλογές του 2006 τον τριαντάχρονο Αλέξη Τσίπρα και κάλεσε όλες τις Πολιτικές Κινήσεις (δηλ. τοπικές οργανώσεις) του κόμματος να συμφωνήσουν σε κοινούς υποψηφίους για όλες τις πόλεις και νομούς της χώρας με τα υπόλοιπα κόμματα της συμμαχίας.
Η επιλογή του νεαρού Τσίπρα, παρά την προηγηθείσα έντονη εσωκομματική αντιπαράθεση, αποδείχτηκε αρκετά επιτυχημένη, μια και στις 15 Οκτωβρίου 2006 ανακηρύχθηκε τρίτος μετά το Νικήτα Κακλαμάνη (ΝΔ) και τον Κώστα Σκανδαλίδη (ΠΑΣΟΚ) συγκεντρώνοντας ποσοστό 10,5%, ανώτερο από εκείνο του Σ. Χαλβατζή (ΚΚΕ) (8,8%).
Στις εκλογές του 2007 ο ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε σημαντική άνοδο, κέρδιζοντας ποσοστό 5,04% και συνολικά 14 έδρες.
Τον Ιούνιο του 2010, η Ανανεωτική Πτέρυγα, μια από τις πιο μαζικές τάσεις του Συνασπισμού, αποχώρησε από το κόμμα, συγκροτώντας νέο κόμμα, αυτό της Δημοκρατικής Αριστεράς.
Ηγεσία
• Ο Συνασπισμός ως συνασπισμός κομμάτων
o 1989-1991: πρόεδρος Χαρίλαος Φλωράκης, γραμματέας Λεωνίδας Κύρκος
o 1991-1992: πρόεδρος Μαρία Δαμανάκη, γραμματέας Φώτης Κουβέλης
• Ο Συνασπισμός ως ενιαίο κόμμα
o 1992-1993: πρόεδρος Μαρία Δαμανάκη, χωρίς γραμματέα
o 1993-2004: πρόεδρος Νίκος Κωνσταντόπουλος, χωρίς γραμματέα
o 2004-2008: πρόεδρος Αλέκος Αλαβάνος, γραμματέας Νίκος Χουντής
o 2008-2009: πρόεδρος Αλέξης Τσίπρας, γραμματέας Νίκος Χουντής
o 2009-Σήμερα: πρόεδρος Αλέξης Τσίπρας, γραμματέας Δημήτρης Βίτσας
Αυτή η ιστορία που έρχεται από παλιά ήλθε να ανατρέψει το Ε.Πα.Μ. με τα προτάγματα του και τον δυναμισμό του νεοφώτιστου.
Ο αγώνας συνεχίζεται.
• Ο Συνασπισμός ως συνασπισμός κομμάτων
o 1989-1991: πρόεδρος Χαρίλαος Φλωράκης, γραμματέας Λεωνίδας Κύρκος
o 1991-1992: πρόεδρος Μαρία Δαμανάκη, γραμματέας Φώτης Κουβέλης
• Ο Συνασπισμός ως ενιαίο κόμμα
o 1992-1993: πρόεδρος Μαρία Δαμανάκη, χωρίς γραμματέα
o 1993-2004: πρόεδρος Νίκος Κωνσταντόπουλος, χωρίς γραμματέα
o 2004-2008: πρόεδρος Αλέκος Αλαβάνος, γραμματέας Νίκος Χουντής
o 2008-2009: πρόεδρος Αλέξης Τσίπρας, γραμματέας Νίκος Χουντής
o 2009-Σήμερα: πρόεδρος Αλέξης Τσίπρας, γραμματέας Δημήτρης Βίτσας
Αυτή η ιστορία που έρχεται από παλιά ήλθε να ανατρέψει το Ε.Πα.Μ. με τα προτάγματα του και τον δυναμισμό του νεοφώτιστου.
Ο αγώνας συνεχίζεται.
GERMA 17/5/2012
Πηγή: GERMA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου