του Δημήτρη Καζάκη
Μεγάλη νίκη
της εξωτερικής πολιτικής της νέας κυβέρνησης. Ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης πήρε
τηλέφωνο τον πρωθυπουργό της Ελλάδας tie-less, δηλαδή αγραβάτωτος, για να
αισθάνεται o Τσίπρας "ίσος" με τον Μπιλ Ντεμπλάζιο, της γνωστής
φαμίλιας του κόσμου και υποκόσμου της Νέας Υόρκης. Μεγάλη αναβάθμιση της
μπανανίας επ' ονόματι Ελλάδα. Ο δήμαρχος ισότιμος με τον πρωθυπουργό. Ποιός να
τ' ακούσει και να μην κλάψει ψάλλοντας το God Bless America! Πάντα με το χέρι
διαγωνίως στο στήθος στο μέρος της καρδιάς. Όπως όλοι οι πιστοί αμερικάνοι και
αμερικανόδουλοι.
Το
χρειαζόμασταν αυτό το χαρμόσυνο νέο, για να μην μείνουμε με την πικρή γεύση που
άφησε η άτακτη υποχώρηση του Ν. Κοτζιά και της Αθήνας. Μετά τη θετική αντίδραση
της Αθήνας στην κίνηση της ΕΕ να κλιμακώσει την αναμέτρηση με την Ρωσία με
αφορμή την Ουκρανία, ο νέος ΥΠΕΞ φρόντισε να αποδεχθεί την επιθετική πολιτική
των Βρυξελλών, χρησιμοποιώντας ως φύλλο συκής δικολαβίστικες παρεμβάσεις στο
τελικό κείμενο.
Ποιό ήταν το
διακύβευμα; Η διαδικασία που δεν τηρήθηκε με το δήθεν κοινό ανακοινωθέν των χωρών της ΕΕ; Ή η επιβολή κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας
παραβιάζοντας τον σκληρό πυρήνα του διεθνούς δικαίου; Η λογική απάντηση είναι
και τα δυο. Όμως, ο νέος ΥΠΕΞ έδωσε απτό δείγμα της πολιτικής του παιδείας και
της εξωτερικής πολιτικής που θα ακολουθήσει. Δεν τόλμησε όχι μόνο να θέσει βέτο
εναντίον των κυρώσεων, αλλά ούτε καν "αστερίσκο", όπως έκανε συχνά ο
Α. Παπανδρέου στη δεκαετία του '80, για να διαχωρίσει τη θέση της Ελλάδας στα
συμβούλια του ΝΑΤΟ και της ΕΟΚ.
Δείτε τι
είπε ο ίδιος ο Κοτζιάς: "Το κυριότερο που εμείς θέλαμε να αφαιρεθεί και
για το οποίο δόθηκε δίωρη μάχη - το ήμισυ του χρονικού διαστήματος που ήμασταν
στο Συμβούλιο αφορούσε αυτό το θέμα - ήταν η πρόταση για νέες κυρώσεις. Εκεί,
ασφαλώς υπήρξε μια δύσκολη διαπραγμάτευση. Ασυνήθιστο για Συμβούλιο Υπουργών,
πολλοί Υπουργοί μίλησαν δυο, τρεις ή και τέσσερις φορές. Η φράση που προέβλεπε
νέες κυρώσεις για τη Ρωσία αφαιρέθηκε. Εμείς εξηγήσαμε, με την παρέμβασή μου,
ότι οι κυρώσεις δεν έχουν αποτελέσματα, καθώς οι κυρώσεις - όπως έχει φανεί σε
μια σειρά από χώρες όπως το Ιράν, το Ιράκ, η Κούβα, καθώς και στην περίπτωση
των πρόσφατων κυρώσεων κατά της Ρωσίας - δεν έχουν αποτρέψει αυτό που
υποτίθεται ότι θέλουν να αποτρέψουν... Αυτό που προβλέπεται, είναι η επέκταση
των κυρώσεων που έχουν ληφθεί στο παρελθόν, οι οποίες όμως, αντί να παραταθούν
ως το τέλος του χρόνου, θα εξεταστούν το Σεπτέμβρη."
Με άλλα
λόγια, το πρόβλημα του Κοτζιά και της Αθήνας δεν είναι οι κυρώσεις αυτές
καθαυτές εναντίον της Ρωσίας, αλλά