Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2013

Τιμή στον Βαγγέλη Σταμούλια. Αυτοκτονία ή μια ακόμα πολιτική δολοφονία;

Αυτοκτονία ή μια ακόμα πολιτική δολοφονία;


ΘΑ ΤΑ ΠΛΗΡΩΣΕΤΕ ΟΛΑ ΚΑΘΙΚΙΑ
Το ίδιο συνένοχοι είναι τα κρατικά παπαγαλάκια των ΜΜΕ που αποσιωπούν την αλήθεια και αποπροσανατολίζουν τον κόσμο για όφελος της ολιγαρχίας
 αίμα και ζωές στο βωμό σας καθίκια
ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ 
περιμένουμε δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι να γίνει "κάποιο θαύμα" που θα τους σώσει.

Κώστας Βάρναλης


Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2013

To tsarouhi - Λόγος υπέρ Σαμαρά και τρικέφαλης (βίντεο)

Ό,τι κι αν λέτε, η οικονομία μας -χάρη στον κ. Σαμαρά- έχει ήδη μπει σε τροχιά ανάπτυξης. Αν δεν το πιστεύετε, ιδού στο βίντεο η ατράνταχτη επιχειρηματολογία:

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013

ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ,ΤΟ ΕΣΡ. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΣΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΝΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΑΣΤΕΓΟΥΣ



ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΗ ΜΟΡΦΗ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΣ... ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.
ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΥΨΟΥΝ ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΜΑΣ...

Σήμερα ημέρα Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013 και ώρα 11:00 το Εθνικό Συμβούλιο
Ραδιοτηλεόρασης συνήλθε σε....
συνεδρίαση, στην οποία παρέστησαν ο Πρόεδρος του
Ε.Σ.Ρ. Ιωάννης Λασκαρίδης, η Αντιπρόεδρος Ορσαλία (Λίνα) Αλεξίου, και τα μέλη Εύη
Δεμίρη, Γιάννης Παπακώστας, Κωνσταντίνος Αποστολάς, Γεώργιος Στεφανάκης και
Άρης Σταθάκης.

ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ
Έχοντας υπόψη:
α) Το άρθρο 2 παρ. 1 του Συντάγματος, κατά το οποίο ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας.
β) Το άρθρο 11 παρ. 1 του Π.Δ. 77/2003, κατά το οποίο ο κατηγορούμενος τεκμαίρεται αθώος μέχρι την αμετάκλητη καταδίκη του και ο φερόμενος ως δράστης δεν πρέπει να αναφέρεται με απαξιωτικούς για το πρόσωπό του χαρακτηρισμούς.
γ) Το άρθρο 8 παρ. 2 του Ν. 3090/2002, κατά το οποίο η μετάδοση από την τηλεόραση των προσώπων που οδηγούνται ενώπιον των δικαστικών ή εισαγγελικών ή αστυνομικών και λοιπών αρχών απαγορεύεται.

Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

Επιχείρηση βάζει λουκέτο με αξιοθαύμαστη ανακοίνωση

Το παρακράτος και οι πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις

Οι τελευταίες τρομοκρατικές επιθέσεις με χρήση διαφόρων μέσων (γκαζάκια, καλάσνικοφ, βόμβες κ.ά.) δείχνουν -για όσους παρακολουθώντας τα γεγονότα μπορούν και διακρίνουν πίσω από τα επιφαινόμενα- ότι ο παρακρατικός μηχανισμός και οι «υπηρεσίες» του, μπήκαν για τα καλά στο χορό της διαμόρφωσης των πολιτικών εξελίξεων στον τόπο μας. Είναι φανερό πλέον, ότι οι κρατούντες αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο για να καταστείλουν την καθημερινά ογκούμενη λαϊκή οργή, ή να την εκτρέψουν σε χειραγωγούμενα από το παρακράτος μονοπάτια, σπέρνοντας τον φόβο και τον αποπροσανατολισμό.

Αποδεικνύεται περίτρανα ότι σε καιρούς που το σύστημα απεργάζεται δεινά και δεσμά για το λαό και την ολοκληρωτική παράδοση της χώρας μας στους εγχώριους και ξένους τοκογλύφους, βάζει σε δράση τους παρακρατικούς του μηχανισμούς ώστε να πετύχει την όσο το δυνατόν πιο ανώδυνη ολοκλήρωση του στόχου του, αποπροσανατολίζοντας το λαό από τη φρικαλέα πραγματικότητα που βιώνουν οι πολίτες αυτής της χώρας, εκφοβίζοντας το λαό, οδηγώντας τον στη φυγή και την απομόνωση, και ξυπνώντας τα συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας.

Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2013

ΝΕΑ ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ, ΝΕΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΥ*
 

Φτάσαμε αισίως στην τρίτη δανειακή σύμβαση, μία για κάθε μνημόνιο. Η πρώτη, είχε κατατεθεί προς κύρωση στη Βουλή το Μάιο του 2010 αλλά αποσύρθηκε, χωρίς ποτέ να κυρωθεί. Η δεύτερη, το Φεβρουάριο του 2012 είχε κατατεθεί στη Βουλή ως σχέδιο όχι μία, αλλά τρεις φορές, την πρώτη ως παράρτημα 13 στο νόμο 4046/2012 σε νόμο, την δεύτερη ως Πράξη Νομοθετικού Περιεχόμενου (ΠΝΠ) και την τρίτη στον νόμο που κύρωσε την ΠΝΠ. Και η τρίτη, η οποία ενσωματώνει τις ρυθμίσεις του τρίτου μνημονίου, συμπεριλήφθηκε σε ΠΝΠ και κυρώθηκε με το πρόσφατο πολυνομοσχέδιο.

Σε όλες τις περιπτώσεις, η γελοιοποίηση του ελληνικού κοινοβουλίου να εγκρίνει συνεχώς χωρίς ποτέ να συζητά παραλλαγές του ίδιου κειμένου συνδυάζεται με τη συνέχιση της αντισυνταγματικής πρακτικής της μη κύρωσης. Και τούτο γιατί το Σύνταγμα μας δεν προβλέπει την έγκριση σχεδίων, αλλά την κύρωση ήδη ολοκληρωμένων και υπογραμμένων διεθνών συμβάσεων. Η πρόβλεψη ότι οι δανειακές αυτές συμβάσεις θα ισχύουν από την υπογραφή τους, χωρίς κύρωση από την Βουλή, παραβιάζει τα άρθρα 28 παρ. 2 και 36 παρ. 2 του Συντάγματος, καθώς και το διεθνές δίκαιο.

Δημ. Καζάκης: Όχι μόνο εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας, αλλά κατάλυση του Ελληνικού κράτους! (βίντεο)

"Υπογράφει η Ελλάδα και όχι πλέον το Ελληνικό Κράτος" και "πρόκειται για εσχάτη προδοσία στην πιο ξεκάθαρη εκδοχή της.." τόνισε ο Δημήτρης Καζάκης,  σε ραδιοφωνική συνέντευξή του στον Δ. Κολιό (MAXIMUM FM 93.6)

«ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝΤΑΣ» ΔΙΑ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ

Να τα πούμε σαν φίλοι; Εντάξει, κουράστηκα. Αηδίασα. Αναγουλιάζω πλέον με όλα αυτά περί λίστας, καλπών, Μαρκογιαννάκηδων και usb. Αλλά κυρίως βαρέθηκα ν’ ακούω την Αριστερά να μιλά για συνταγματικές εκτροπές, Χούντες, πραξικοπήματα, και μεθοδεύσεις για την κατάλυση του κανονισμού της Βουλής και του Συντάγματος. Εντάξει, συμφωνούμε, έτσι ακριβώς έχει η κατάσταση. Η ερώτηση είναι απλή: Γιατί μένουν τα κόμματα της Αριστεράς στη Βουλή; Γιατί δε φεύγουν;

Δε λέω να αποχωρήσουν από κάποια συνεδρίαση. Εννοώ να φύγουν από τη Βουλή εντελώς. Δηλαδή τι κάθονται και κάνουν μέσα σε αυτό το χουντικό περιβάλλον που οι ίδιοι καταγγέλλουν; Η απάντηση «δίνουμε μάχες» είναι για γέλια. Ποιες μάχες; Του πρώτου Μνημονίου; Του δεύτερου; Του τρίτου; Των διαδικασιών του κατεπείγοντος; Των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου; Όλες χαμένες. Τι κέρδισε η Αριστερά με αυτές τις μάχες;

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΟ: Αυτόματη λιτότητα για πάντα επέβαλε η ΕΕ

του Λεωνίδα Βατικιώτη
 
Το «δημοσιονομικό Νταχάου» δεν είναι πλέον απλώς ένας κίνδυνος που ίπταται πάνω από την Ευρώπη ή μία απειλή της Γερμανίας. Από την 1ηΙανουαρίου 2013 τέθηκε σε πλήρη ισχύ υπό την μορφή του Δημοσιονομικού Συμφώνου για τα περισσότερα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ενέκριναν την σχετική απόφαση η οποία ψηφίστηκε από την σύνοδο κορυφής της ΕΕ στις 2 Μαρτίου 2012. Το Δημοσιονομικό Σύμφωνο έχει εγκριθεί μέχρι στιγμής από 16 χώρες από τις 25 που το ενέκριναν, μια και Αγγλία και Τσεχία το είχαν εξ αρχής απορρίψει.
Η δικαιολογία που χρησιμοποιήθηκε για την επιβολή του ήταν πως αποτελούσε όρο απαράβατο για την πρόσβαση στα κονδύλια του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, που θα ξεκινήσει να λειτουργεί τον Ιούνιο του 2013. Οι Βρυξέλλες δηλαδή άσκησαν τον εξής εκβιασμό προς τα κράτη μέλη δικαιολογώντας κατ’ αυτό τον τρόπο την θέσπιση των νέων κανόνων δημοσιονομικής πειθαρχίας: Αν θέλετε να μπορείτε να αξιοποιήσετε τα 500 εκ. ευρώ του νέου μηχανισμού θα πρέπει πρώτα να έχετε εφαρμόσει τους συγκεκριμένους κανόνες ή τουλάχιστον να τους έχετε ψηφίσει. Τι προβλέπουν αυτοί οι κανόνες; Κρατικούς προϋπολογισμούς ισοσκελισμένους ή πλεονασματικούς, με το «διαρθρωτικό έλλειμμα» (με τον συγκεκριμένο όρο να περιγράφει ένα νέο ορισμό του ελλείμματος) να μην υπερβαίνει το 0,5% του ΑΕΠ. Σε διαφορετική περίπτωση θα ενεργοποιούνται αυτόματοι διορθωτικοί μηχανισμοί που θα επαναφέρουν την δημοσιονομική πειθαρχεία.

Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2013

Μαθήματα Πολιτικής Οικονομίας σε πρώτο πρόσωπο

του Κώστα Λαπαβίτσα
 

Μάθημα 1ο     Οι "θεωρητικοί του ευρώ" και οι  "γενικοί θεωρητικοί"


         

 Θυμάμαι καλά τις αρχές του 2010. Τότε που ανέβαιναν τα σπρεντ, πύκνωναν τα σύννεφα για την Ελλάδα στις διεθνείς αγορές και ο κ. Παπακωνσταντίνου, με το σακίδιο στην πλάτη, περιφερόταν από πρωτεύουσα σε πρωτεύουσα παριστάνοντας τον σωτήρα της διεφθαρμένης χώρας του. Με ανησυχία παρακολουθούσε τις διαδρομές του η ελληνική κοινωνία, χωρίς όμως να αντιλαμβάνεται τι ακριβώς συμβαίνει. Και πως να αντιληφθεί, αν θυμηθεί κανείς τι της έλεγαν οι ταγοί της και οι πνευματικοί της φορείς. 

Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2013

Φάτε ένα "τέκνο της Κρήτης"... (Κεφαλογιάννης: ηχητικό ντοκουμέντο)

Ο Μάνος Κακλαμάνος ανασύρει από το αρχείο του τις δηλώσεις του Μανώλη Κεφαλογιάννη από τον Μάη του 2011 (σχετικά με την εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας στους δανειστές) και συγκρίνει τη στάση του βουλευτή σήμερα...


 Χθες βγήκε στην εκπομπή Ανατροπή ο Πάνος Καμμένος και μίλησε για τη δανειακή σύμβαση και την παραίτηση της χώρας από την εθνική της κυριαρχία. (Επίσης μίλησε –επιτέλους κάποιος- και για την απίστευτη εγκύκλιο Μηταράκη που αποκάλυψε Το ΧΩΝΙ και που δίνει το δικαίωμα στο γερμανικό δημόσιο να έρχεται να παίρνει ΚΑΙ τα ελληνικά λεφτά του επενδυτικού νόμου ΚΑΙ τα λεφτά του ελληνικού ΕΣΠΑ αλλά ας γυρίζουμε προς το παρόν στη δανειακή σύμβαση).

Και αφού ολοκληρώθηκε η σύνδεση με τον Πάνο Καμμένο, το λόγο πήρε ο Μανώλης Κεφαλογιάννης που εκπροσωπούσε τη ΝΔ στο πάνελ. Και τι είπε ο βουλευτής που το παίζει και μάγκας (ο αθεόφοβος); Ούτε λίγο ούτε πολύ μας είπε ότι έχει διαβάσει το άρθρο 14, παράγραφο 5 της πρώτης δανειακής σύμβασης, που αναφέρεται η ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ και ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ παραίτηση της χώρας από την ασυλία της εθνικής κυριαρχίας, και ότι δεν πρόκειται για τίποτα σημαντικό μιας και είναι συνήθης ρήτρα που μπαίνει σ’ όλες τις συμβάσεις της χώρας! Αυτό μας είπε εν ολίγοις. Ότι δεν υπάρχει θέμα με τη συγκεκριμένη διάταξη. Ότι δεν έγινε και τίποτα σοβαρό….

Ακούστε τώρα ποια είναι η αλήθεια για τον κύριο Κεφαλογιάννη.

Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2013

Πρωτοφανής πράξη εθνικής υποτέλειας από όλο το πολιτικό σύστημα

του Δημήτρη Καζάκη
 
Σήμερα έχουν κατατεθεί στην Βουλή και πρόκειται να ψηφιστούν με την μορφή νομοσχεδίου και με την διαδικασία του κατεπείγοντος τα εξής: Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, τροποποιήσεις του ν. 4093/2012, κύρωση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου «Έγκριση των Σχεδίων των Συμβάσεων Τροποποίησης της Κύριας Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (Ε.Τ.Χ.Σ), της Ελληνικής Δημοκρατίας, του Ελληνικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (Τ.Χ.Σ) και της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ) με τίτλο «Κύρια Σύμβαση Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης», της Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ε.Τ.Χ.Σ., της Ελληνικής Δημοκρατίας και της ΤτΕ, με τίτλο «Σύμβαση Διευκόλυνσης Διαχείρισης Υποχρεώσεων ΣΙΤ» και της Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ε.Τ.Χ.Σ., της Ελληνικής Δημοκρατίας και της ΤτΕ με τίτλο «Διευκόλυνση αποπληρωμής Τόκων Ομολόγων», παροχή εξουσιοδοτήσεων για την Υπογραφή Συμβάσεων» και άλλες επείγουσες ρυθμίσεις.

Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2013

Όποιοι το ψηφίσουν δεν δικαιούνται πλέον να αποκαλούνται Έλληνες

ΑΜΕΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ 14.01.2013 – AITHΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΦΩΡΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΥΛΛΗΨΗΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ

Οι βουλευτές που θα ψηφίσουν στις 14.01.2013 την εκχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας υπογράφοντας το: «ούτε το δικαιούχο κράτος μέλος, ούτε η Τράπεζα της Ελλάδος, ούτε κανένα από τα αντίστοιχα περιουσιακά τους στοιχεία εξαιρούνται, λόγω εθνικής κυριαρχίας ή για άλλο λόγο, της δικαιοδοσίας, κατάσχεσης-συντηρητικής ή αναγκαστικής εκτέλεσης σε σχέση με οποιοδήποτε ένδικο βοήθημα ή διαδικασία σχετικά με τη σύμβαση τροποποίησης» (ΦΕΚ 240/2012),

διαπράττουν το ΑΥΤΟΦΩΡΟ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑ ΤΗΣ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ.

Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013

Νέο Σύνταγμα και κοινή λογική


του Γιάννη Αθανασιάδη

Άκουσα το πρωί σε ένα γνωστό κανάλι της TV, (Αυτά παθαίνει  κανείς  όταν  είναι  καθηλωμένος λόγω γρίπης), τον σεβαστό καθηγητή κο Μπέη, ο οποίος με εμφανή την απηύδησή του για το πολιτικό και όχι μόνον σύστημα, κραύγαζε χαμηλοφώνως περί νέου συντάγματος. Πρότεινε μάλιστα διάφορους έγκριτους συνταγματολόγους, πλειάδα των  οποίων  διαθέτει η χώρα μας, να τους δοθεί εντολή , ώστε να αρχίσουν να φτιάχνουν το νέο σύνταγμα.

Επειδή φαντάζομαι ότι ο αξιοσέβαστος καθηγητής αντιλαμβανόταν ότι ο λόγος του απευθυνόταν προς ένα μη εξειδικευμένο κοινό, όπως εγώ λόγου χάριν, αναρωτιέμαι εάν ακουσίως  έθεσε   την πρότασή  του, περί νέου συντάγματος, χωρίς τις λογικές επαγωγές που οδηγούν σε αυτό, η από ατολμία.  Διότι δεν διανοούμαι να φανταστώ ότι δεν έχει ακούσει τον Καζακη εδώ και 2 χρόνια!

Θα τολμήσω να λοιπόν να θέσω τους προβληματισμούς μου,  χρησιμοποιώντας την εις άτοπον απαγωγή.

Η Κρίση και η Λύση

Τι σημαίνει Κρίση για εμάς σήμερα;
Και ποια είναι η λύση;

Κρίση ΔΕΝ είναι οι λίστες. Δεν χρειάζονται να έχουμε επίσημες λίστες για να καταλάβουμε την τεράστια διάσταση των σκανδάλων που επιτελούν οι διάφορες κυβερνήσεις σήμερα. Ούτε είναι κρίση τα διάφορα σκάνδαλα που ακούμε στα κανάλια καθημερινά. Και κρίση δεν είναι ούτε τα διάφορα πολιτικά παιχνίδια που παίζονται εκτός και εντός του κοινοβουλίου. Αυτά υπήρχαν πάντα.

Και η λύση επίσης, θα εκπλήξει μερικούς, γιατί δεν είναι ακριβώς αυτή που νομίζουμε οι περισσότεροι.

Ας δούμε μια συνοπτική εικόνα της Κρίσης, σε πρακτικό επίπεδο.

Η πρακτική πραγματικότητα της Κρίσης


Η πρακτική απάντηση στο ερώτημα του τί είναι η Κρίση είναι απλή:
Σε πρακτικό επίπεδο, η κρίση σήμερα σημαίνει με μία λέξη: Χρέη. Χρέος για όλους. Τα χρήματα που παίρνουμε δεν φτάνουν για τα προς το ζην, με αποτέλεσμα, να χρωστάμε. Δεν ξέρουμε που να πρωτό-πληρώσουμε και δεν έχουμε αρκετά για να ζήσουμε.
Χρωστάμε σε όλους. Χρωστάμε στο το περίπτερο και τον φούρναρη μέχρι και το νοίκι ή το στεγαστικό δάνειο.
Δεν χρειάζεται να αναφέρω φόρους, ΤΕΒΕ, χαράτσια κλπ.
Και απ' ότι μας έχουν πει, δεν έχουμε τον έλεγχο στην κατάσταση αυτή.

Ένα είναι σίγουρο:

Τo Υπόθετο του USB



του Καρτέσιου
8 Ιανουαρίου 2013. Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αντ. Μανιτάκης:  «Η κυβέρνηση προτίθεται να διατηρήσει μόνον τις αναγκαίες και χρήσιμες για το κοινωνικό σύνολο δημόσιες υπηρεσίες,που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να επιτελέσουν ιδιωτικοί φορείς…». 
2006. Ο τότε γενικός διευθυντής του ΙΟΒΕ και σήμερα υπουργός Οικονομικών – κατ’ ουσίαν πρωθυπουργός- Γιάννης Στουρνάρας, ζητούσε την «Απόσυρση του Κράτους από τους τομείς προϊόντων και υπηρεσιών που ήδη παράγονται από τον ιδιωτικό τομέα». («Θέσεις του ΙΟΒΕ για ένα αποτελεσματικό κράτος» σελ. 22)

Χωρίς εθνική κυριαρχία για ποια ΑΟΖ μιλάτε;

του Νίκου Χειλαδάκη

Τους τελευταίους μήνες πολύ συζήτηση γίνεται για την ΑΟΖ και τα τεράστια πραγματικά ενεργειακά κοιτάσματα που υπάρχουν στην επικράτεια της και τα οποία θα συνέβαλλαν σε μεγάλο βαθμό στην επίλυση του τεράστιου οικονομικού προβλήματος της Ελλάδας.

Η συζήτηση αυτή αναζωπυρώθηκε τελευταία με τις δηλώσεις του ίδιου του Έλληνα πρωθυπουργού, κ. Αντώνη Σαμαρά, ότι προτίθεται να προχωρήσει σε μονομερή ανακήρυξη της ΑΟΖ και προσφυγή στον ΟΗΕ για να κατοχυρώσει σε πρώτη φάση την ελληνική κυριαρχία έναντι της Τουρκίας και των άλλων γειτονικών χωρών.

Όλα αυτά ωραία, θαυμάσια και καλά, για τους όποιους αφελείς παραμυθιασμένους και ίσως… βλάκες όλης αυτής της ιστορίας.

Σαμίρ Αμίν: "Το Ευρωπαϊκό Σχέδιο θα καταρρεύσει"


Ο Αιγύπτιος μαρξιστής οικονομολόγος Σαμίρ Αμίν, στο δοκίμιο του υπό τον τίτλο "Η κατάρρευση του ευρωπαϊκού συστήματος" εξετάζει τη δυνατότητα μετασχηματισμού της Ε.Ε σε μια δημοκρατική ένωση, ερώτημα στο οποίο δίνει αρνητική απάντηση. Το άρθρο που ακολουθεί αποτελεί μέρος του ως άνου δοκιμίου, όπως δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών.

Είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση βιώσιμη;

Η οικοδόμηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης – τουλάχιστον από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και, κατά τη γνώμη μου, από πολύ νωρίτερα - και η δημιουργία της Ευρωζώνης, έχουν συλληφθεί και σχεδιαστεί ως δομικά στοιχεία για την οικοδόμηση της λεγόμενης φιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, δηλαδή το σύστημα το οποίο παρέχει την αποκλειστική κυριαρχία στον μονοπωλιακό γενικευμένο καπιταλισμό. Σε αυτό το πλαίσιο, το αναγκαίο σημείο εκκίνησης θα πρέπει να είναι η ανάλυση των αντιφάσεων, οι οποίες, κατά τη γνώμη μου, καθιστούν αυτό το σχέδιο (και ως εκ τούτου το ευρωπαϊκό σχέδιο) μη βιώσιμο. (…)

Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2013

Τιμή στον Γιάννη Ντόκο


Μόνος και αβοήθητος ξεψύχησε ο «επικεφαλής» των μικροομολογιούχων Γιάννης Ντόκος

Nεκρός σε ένα μικρό διαμέρισμα στο Παγκράτι «έσβησε» ο «μπροστάρης» των κινητοποιήσεων του Συλλόγου Φυσικών Προσώπων Ομολογιούχων του Ελληνικού Δημοσίου Γιάννης Ντόκος.

Ο 49χρονος επικεφαλής των μικροομολογιούχων που πρωταγωνίστησε στα επεισόδια μπροστά στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους εντοπίστηκε νεκρός στο σπίτι του το απόγευμα της Τετάρτης.
Ο Γιάννης Ντόκος, ο οποίος εντοπίστηκε από την αστυνομία, δεν απαντούσε στα τηλέφωνα συγγενικών του προσώπων από το προηγούμενο Σαββατοκύριακο ενώ η διαχειρίστρια της πολυκατοικίας είχε να τον δει μέρες. 
Μόλις έγινε αντιληπτό ότι κάτι είχε συμβεί ειδοποιήθηκε η Αστυνομία Παγκρατίου.
Σύμφωνα με πηγές της Αστυνομίας έχει αποκλειστεί το ενδεχόμενο εγκληματικής ενέργειας ενώ από τη νεκροψία δεν κατέστη δυνατή η ανεύρεση της αιτίας θανάτου.
«Ο Γιάννης πήγε σκαστός. Πρόκειται για μια ακόμη κρατική δολοφονία. Αντιμετώπιζε ένα πρόβλημα σακχάρου το οποίο προφανώς επιδεινώθηκε λόγω του άγχους και των προβλημάτων που βιώναμε ως σύλλογος από τα χρήματα που μας έφαγαν και τις ζωές που μας κατέστρεψαν όσοι μας κυβερνούν» δήλωσε στην εφημερίδα Δημοκρατία ο ενεργός πρόεδρος του σωματείου μικροομολογιούχων Γιάννης Μαρινόπουλος.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΕΙΝΑΙ, ΟΧΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ !

Άρθρο του καθηγητή οικονομικών ΔΕ Λιότσιου Σ.Βασίλη

"Ορκίζομαι ότι θέλω τρέφει εις την καρδίαν μου αδιάλλακτον μίσος εναντίον των τυράννων της πατρίδος μου, των οπαδών και των ομοφρόνων με τούτους, θέλω ενεργεί κατά πάντα τρόπον προς βλάβην των και αυτόν τον παντελή όλεθρόν των, όταν η περίστασις το συγχωρήσει"
Από τον όρκο της φιλικής εταιρείας.


Οι κατοχικές δυνάμεις με τους εδώ εκπροσώπους τους, κυβέρνηση, πολιτικά κόμματα, ΜΜΕ, δημοσιογράφοι, διανόηση, αστυνομία και αρχηγείο στρατού, πέρασαν πλέον στην τελική φάση του σχεδίου κατάληψης και καταλήστευσης της χώρας μας. Μετά την απενεργοποίηση κάθε αντίστασης από τους πολίτες και κυρίως τους νέους, αυτό που πλέον είναι το μοναδικό "εμπόδιό" τους , είναι ο χρόνος. Κάτω από αυτό το πρίσμα, κάνουν τα πάντα ώστε να κερδίσουν χρόνο και η πώληση της χώρας να φτάσει σε μη αντιστρέψιμο βαθμό. Προς την κατεύθυνση αυτή κινούνται όλα αυτά τα τραγελαφικά με τις "λίστες", τις "βίλες" και εσχάτως τις νέες "συλλήψεις" δήθεν "τρομοκρατών". Το βρόμικο παιχνίδι περνά σαν σε γαϊτανάκι από τους πολιτικούς στους δικαστές και τώρα στους μπάτσους (δεν μπορώ να τους πω αλλιώς συγνώμη), "φωνάζοντας" ακόμα μια φορά προς τους ηλίθιους πολίτες , πως είναι όλοι στο κόλπο, αλλά αυτοί εξακολουθούν να ζουν σε άλλο… χωροχρόνο. Δεν θέλουν να το πιστέψουν, δεν έχουν δυστυχώς τις απαραίτητες γνώσεις. 

Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2013

Βρήκαν λίστες στις καταλήψεις;..

 του Στάθη
Προσωπικώς δεν συμπαθώ τις καταλήψεις, δεν μου πάει ούτε η ιδεολογία τους ούτε η αισθητική τους.
Υπάρχουν όμως οι κατά καιρούς νέοι, της δεκαετίας του ’80, του ’90 και του 2000, που στις καταλήψεις βρίσκουν τρόπο έκφρασης κι ενίοτε ζωής. Μικρό ποσοστό, αλλά υπαρκτό.
Σήμερα, στο πλαίσιο της ακροδεξιάς από καιρό ρητορικής αυτής της κυβέρνησης, οι καταληψίες δαιμονοποιούνται - αίφνης η βίλα Αμαλία αναδεικνύεται ως...
άντρο μπαχαλάκηδων«σατανιστών» και γενικώς απόκοσμων όντων που τρώνε τις νύχτες το φαγητό απ’ τα ψυγεία μας και -άμα λάχει- κανένα άτακτο μωρό που ξαγρυπνάει για να κλέψει από τις σοκολάτες που του κρύβει η μαμά του...

Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2013

Η λίστα Λαγκάρντ και το παιχνίδι εξαπάτησης του φιλοθεάμονος κοινού

του Δημήτρη Καζάκη
 
Η ειδησεογραφία έχει πλημμυρίσει από την σκανδαλολογία της λίστας Λαγκάρντ και την περίπτωση Παπακωνσταντίνου. Οι γνωστοί τηλεαστέρες και τα τσιράκια των μέσων μαζικής αποβλάκωσης διψούν για αίμα. Αυτοί που όχι μόνο δεν νοιάστηκαν, αλλά αντίθετα συνηγόρησαν τα μέγιστα στην εν ψυχρώ δολοφονία μιας ολόκληρης χώρας και ενός ολόκληρου λαού, σήμερα έχουν φορέσει – πάντα καθ’ υπόδειξη άνωθεν και έξωθεν – την τήβεννο του αδέκαστου κριτή και όλοι μαζί έχουν χιμήξει στον Παπακωνσταντίνου και τους συγγενείς του. Όπως θα χιμήξουν αύριο και σε όποιον άλλο κρίνουν τα μεγάλα αφεντικά ότι είναι ελεγχόμενα αναλώσιμος πολιτικά. Με την χρονική υστέρηση που ήταν αναγκαία για το πολιτικό μαγείρεμα της λίστας Λαγκάρντ, θίχτηκαν από τις παραλήψεις του τέως υπουργού, αλλά και από την πιθανή διαγραφή των ονομάτων των συγγενών του από την λίστα Λαγκάρντ.

Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2013

Το σύνδρομο Νταχάου της ελληνικής κοινωνίας

του Δημήτρη Καζάκη
  
Δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά είμαστε όλοι μια πολύ ωραία παρέα. Όλοι μέσα στην καλή χαρά. Η οικονομία πάει πια σταθεροποιήθηκε κι ας συνεχίζει να πέφτει κατακόρυφα. Τι σημασία έχει πια; Κάποτε θα πιάσει πάτο και ύστερα θα αρχίσουν τα γκελ. Τι σήμερα, τι αύριο. Πάντως η ανάπτυξη έρχεται. Τα μαγαζιά και η αγορά αναθάρρησαν, έστω κι αν συνεχίζουν να κλείνουν και να πέφτει ο τζίρος ακόμη και μέσα στις γιορτές. Ο προϋπολογισμός παρουσίασε πρωτογενές πλεόνασμα (ζήτω!) έστω κι αν το κράτος έφτασε να δανείζεται με μηνιαία έντοκα γραμμάτια που μόνο σε πολεμικές περιόδους το έκανε με την δραχμή. Οι θέσεις εργασίας όπου να ‘ναι να σκάνε μύτη, έστω κι αν οι επενδύσεις συνεχίζουν να είναι σε ελεύθερη πτώση και η ανεργία να καλπάζει σε πρωτοφανή επίπεδα.

ΣΕ ΣΥΜΠΛΗΓΑΔΕΣ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013

Που Πάνε τα Δάνεια

του Γιώργου Δελαστίκ
 
Ρεζίλι έχει γίνει διεθνώς η Ελλάδα ως η χώρα-κορόιδο που δανείζεται εκατοντάδες δισεκατομμύρια μετατρεπόμενη οικιοθελώς σε υπόδουλο προτεκτοράτο, προκειμένου να πληρώνει ηλιθίως τους κάθε είδους κερδοσκόπους που θησαυρίζουν ξεπουπουλιάζοντάς την! Έχουμε φτάσει ως κράτος στο πρωτοφανές σημείο ξεφτίλας να αποκομίζει κέρδη της τάξης του 40% ή 80% εμπορευόμενη ελληνικά ομόλογα ακόμα και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα! Η κυβέρνηση «Κουίσλινγκ» Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη ικετεύει τώρα τους Ευρωπαίους να της δώσουν ως βοήθεια τα … κέρδη (!) που έχει βγάλει η ΕΚΤ από τα ελληνικά ομόλογα.

Aλλο συμφορά και άλλο κακούργημα

Tου Χρηστου Γιανναρα

Σε μιαν αναπάντεχη συμφορά (σεισμό, φωτιά, πλημμύρα, λοιμό, ξενική εισβολή και κατοχή) οι άνθρωποι σφίγγουμε τα δόντια και υπομένουμε. Ξυπνάνε απρόσμενες δυνάμεις αντοχής, το ένστικτο της αυτοσυντήρησης αποδείχνεται πολυμήχανο. Oχι ανώδυνα ούτε χωρίς θύματα – η συμφορά έχει κόστος ανθρώπινες ζωές, είναι πάντοτε απειλή θανάτου. Aλλά έχει τη «λογική» ότι ξεπερνάει τις δυνατότητές μας να την αποτρέψουμε, γι’ αυτό και χαλυβδώνει το πείσμα μας, η ψυχή αντιστέκεται.

H ανεργία δεν είναι συμφορά. Oταν ξεπερνάει τα όρια της παροδικής συγκυρίας και αδρανοποιεί το ένα τέταρτο του παραγωγικού δυναμικού της χώρας, είναι πολιτικό κακούργημα, κακουργεί την κοινωνία. Tο κακούργημα έχει αυτουργούς, φυσικούς και ηθικούς. Eίναι οι διαχειριστές της εξουσίας που κατάστρεψαν την οικονομία από στυγνή ιδιοτέλεια ή εγκληματική ανικανότητα. Yπερχρέωσαν εξωφρενικά τη χώρα, σπατάλησαν τα εισοδήματά της, τον όποιο πλούτο της. Mόνο για να συντηρήσουν το πελατειακό κράτος, το απολυταρχικό καθεστώς της κομματοκρατίας.

Γλύτωσαν τον Γκρεμό, έπεσαν στον Καιάδα

του Άρη Χατζηστεφάνου

Στη μεγαλύτερη οικονομική απάτη των τελευταίων χρόνων αναδείχθηκε ο περίφημος «δημοσιονομικός γκρεμός», το τεχνητό χρονικό όριο που έθεσαν από κοινού Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι για να πείσουν την αμερικανική κοινή γνώμη να αποδεχθεί ένα σαρωτικό χτύπημα σε κοινωνικά δικαιώματα που κερδήθηκαν ήδη από τη δεκαετία του 1930.

Θεωρητικά αν δεν επιτυγχανόταν συμφωνία για τον περιορισμό του δημοσιονομικού ελλείμματος θα ενεργοποιούνταν αυτομάτως μηχανισμοί περικοπών και αυξήσεων στην φορολογία που θα οδηγούσαν την οικονομία στην άβυσσο της ύφεσης. Στην πραγματικότητα η συμφωνία αποτελεί ολομέτωπη επίθεση στο σύστημα υγείας και πρόνοιας το οποίο ο ίδιος ο Ομπάμα είχε προσπαθήσει να ενισχύσει, χωρίς επιτυχία, στους πρώτους μήνες της προηγούμενης θητείας του.

Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2013

Η ιστορία της «Υπηρέτριας του Θεού» Αθηνάς Β.


Η Αθηνά Β, κόρη ενός μικροεμπόρου, του Θανάση Β, γεννήθηκε στις αρχές ’60 στην Λάρισα. Μια πόλη που ήταν τότε αγροτική χωρίς πολλά εμπορικά καταστήματα και κέντρα και στην οποία ο Θανάσης Β άνοιξε ένα από τα πρώτα καταστήματα νεωτερισμών. Είχε μετακομίσει στη Λάρισα από ένα μακρινό χωριό της περιοχής, αφού η δουλειά που έκανε με ένα φορτηγό που είχε και γύριζε στα χωριά πουλώντας υφάσματα και ρούχα με δόσεις πήγε καλά και του επέτρεψε να κάνει το επόμενο του βήμα, να νοικιάσει δηλαδή ένα μαγαζί και να βάλει μέσα τα εμπορεύματα του.

Η Αθηνά Β είναι ένα πανέξυπνο κορίτσι και άριστη μαθήτρια τόσο στο δημόσιο δημοτικό όσο και στο γυμνάσιο της επαρχιακής αυτής πόλης. Τα καλοκαιρία της τα περνούσε βοηθώντας τον πατέρα της στο μικρό του μαγαζί. Καθότανε στο ταμείο, παρελάμβανε και καταμετρούσε κάθε νέα παραλαβή και ήταν η μικρή εμπορική μασκότ της περιοχής που γνώριζαν όλοι οι γείτονες.

Όσο και αν προσπαθούσαν να την κοροϊδέψουν, κάτι έμποροι από την Αθήνα, και να της παραδώσουν κανένα ελαττωματικό ρούχο δεν τα κατάφερναν. Η Αθηνά Β ήταν το σκυλί του ταμείου που δεν άφηνε να φύγει κανένα χωρίς να πληρώσει και, επιπλέον, αρκετά οργανωτική.

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2013

Λίγα λόγια για το βιβλίο «Πώς επινοήθηκαν οι Εβραίοι» του Shlomo Sand

Από τις εκδόσεις Pandora Books κυκλοφορεί στα ελληνικά το βιβλίο του ισραηλινού ιστορικού Shlomo Sand «Πως επινοήθηκαν οι Εβραίοι».
O Shlomo Sand, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ είναι μια εξέχουσα πνευματική προσωπικότητα με πολλούς όμως επικριτές εντός του Ισραήλ που τον κατηγορούν για την αντισιωνιστική του στάση ενώ δέχτηκε και απειλές κατά της ζωής του μετά την έκδοση του βιβλίου στο Ισραήλ.
Αγοράστε το βιβλίο με τη πιστωτική σας κάρτα σε ασφαλές περιβάλλον paypal πατώντας το παρακάτω κουμπί (Δείτε οδηγίες παρακάτω)


Το βιβλίο κυκλοφορεί σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία (από τις 18 Δεκεμβρίου) και μπορείτε να το προμηθευτείτε άμεσα καλώντας στα γραφεία των εκδόσεων στο 211-7008014.

Λίγα λόγια για το βιβλίο
Τι είναι φυλή, τι είναι έθνος, τι είναι λαός; Οι λέξεις χάνονται στα βάθη της αρχαιότητας και αποκτούν διαφορετικό νόημα σε διαφορετικές εποχές. Αυτό είναι το πρώτο ζήτημα που απασχολεί το σπάνιας αξίας ιστορικό βιβλίο του Σλόμο Σαντ. Ο Ισραηλινός καθηγητής επιλέγει τον όρο «εβραϊκός λαός» για να ορίσει μια από τις μεγαλύτερες παραχαράξεις της ιστορίας που έγιναν κυρίως τον 20ο αι.

Spam mail Σύνταγμα και Δημοκρατία (Α’ Μέρος)

Του Χρήστου Γιαννίμπα
 
Είναι σωστές οι πολιτικές επιλογές Σαμαρά; Κάποιοι λένε ναι, κάποιοι  όχι. Ο καθένας μας μπορεί να πιστεύει οτιδήποτε θέλει. Αν είναι κάτι πρόδηλο  στην πολιτική είναι το γεγονός πως  αυτή δεν υπάρχει χωρίς αντιπάλους, αφού δεν είναι δυνατόν να ταυτίζονται απόψεις και επιλογές. Άλλωστε η αντιπαλότητα είναι η πεμπτουσία της πολιτικής. Το επόμενο ερώτημα. Οι όποιες επιλογές των κυβερνόντων μπορούν να παραβιάζουν το Σύνταγμα και να καταλύουν τη Δημοκρατία; Το ερώτημα ουδέποτε τέθηκε σε κάποια δημοσκόπηση. Προφανώς γιατί θεωρείται φιλολογικό και τέτοιο έπρεπε να είναι. Δυστυχώς όμως δεν είναι πλέον. Το Σύνταγμα παραβιάζεται συστηματικά και κατ’ εξακολούθηση ενώ το πολίτευμα στην πράξη έχει αλλοιωθεί.

Δεν νομίζω να υπάρχει Έλληνας που να μην αντιλαμβάνεται, ή τουλάχιστον να μην υποψιάζεται, πως ουσιαστικά Εκτελεστική και Νομοθετική εξουσία, δεν είναι πλέον δύο διακριτές εξουσίες. Δεν είναι καν απλώς δυσδιάκριτες. Έχουν κυριολεκτικά περιέλθει στην Πρωθυπουργική εξουσία. Το αποτέλεσμα είναι πως από πολλού έχουμε Πρωθυπουργική «Δημοκρατία». Σε ομιλία του ο Παπανδρέου το είχε έμμεσα παραδεχθεί : «Κυρίες και κύριοι, θα μας ήταν εύκολο να χρησιμοποιήσουμε την ευρεία μας πλειοψηφία, αυτήν που έχουμε στην Κοινοβουλευτική μας Ομάδα, και να περάσουμε μέτρα και πολιτικές» [1]. Αφελώς ομολογεί δημόσια την δυνατότητα που έχει. Όντως θα του «ήταν εύκολο» αφού εκτελεστική και νομοθετική εξουσία έχουν ταυτιστεί στο πρόσωπο του πρωθυπουργού. Ο Μαρκ Τουέν είχε πει πως : «Η ιστορία μπορεί να μην επαναλαμβάνεται, αλλά σίγουρα φτιάχνει ομοιοκαταληξίες». Είχε δίκιο. Η δήλωση του ΓΑΠ φτιάχνει ομοιοκαταληξία με τη ρήση του ιερού Αυγουστίνου: «Roma locuta est, causa finita est» [2]. Ας γράψουν λοιπόν οι βουλευτές τους στα έδρανα : «Ω ξειν αγγέλειν ψηφοφόροις ότι τήδε κείμεθα της κείνου ρήμασι πειθόμενοι». Ίσως έτσι περισώσουν κάποια ίχνη αξιοπρέπειας. Θα πείτε πως κάνω μια γενίκευση κρίνοντας με βάση αυτούς που κυβέρνησαν και κυβερνούν. Μια τέτοια προσέγγιση προσωποποιεί το ζήτημα του πολιτεύματος και το ανάγει σε καλό ή κακό Πρωθυπουργό. Φυσικά ο πρωθυπουργός έχει στο ακέραιο την ευθύνη για τον τρόπο που ασκεί τις υπερεξουσίες του κι αυτές είναι το ζήτημα. Το Σύνταγμα του 1975 δεν αναθεωρήθηκε γιατί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ασκώντας το συνταγματικό του δικαίωμα, «διόρισε πρωθυπουργό τον κηπουρό του»[3], αλλά για να μην έχει αυτήν την Συνταγματική δυνατότητα. Το λάθος είναι πως πάρθηκαν εξουσίες του Προέδρου, δόθηκαν υπερεξουσίες στον Πρωθυπουργό και μέσω αυτού και των «κηπουρών» που τον περιβάλουν, σε μια παρασιτική ελίτ τραπεζιτών, επιχειρηματιών, εργολάβων και των ΜΜΕ τους.

Spam mail Σύνταγμα και Δημοκρατία (Β’ Μέρος)

Του Χρήστου Γιαννίμπα

Η νομοθετική εξουσία της Βουλής δεν αμφισβητείται, τουλάχιστον ευθέως, από κανέναν. Αυτήν άλλωστε επιτάσσει το Σύνταγμα. Ένα Σύνταγμα που, τουλάχιστον τα θεμελιώδη άρθρα του, η πολιτεία απαξιεί να διδάξει στα σχολειά της. Ανεξάρτητα όμως από τις συνταγματικές γνώσεις του καθενός, οι πάντες αντιλαμβάνονται πως Δημοκρατία χωρίς Βουλή δεν υπάρχει. Μήπως όμως μπορεί να υπάρξει Δημοκρατία που ναι μεν έχει Βουλή αλλά αυτή λειτουργεί εν μέρει; Μπορεί δηλαδή να έχουμε «κούρεμα» και εκπτώσεις στη νομοθετική εξουσία της Βουλής, άρα στο Πολίτευμα και στη Δημοκρατία; Κοντολογίς η αρχή της λαϊκής κυριαρχίας επιδέχεται εκπτώσεις; Η πρακτική της κυβέρνησης λέει ναι. Αυτό αποδεικνύει η βιομηχανία ΠΝΠ που έχει στήσει παρακάμπτοντας έτσι τη Βουλή. Γιατί τι άλλο κάνει από τον Ιούνιο ο Σαμαράς όταν έχει φτιάξει δεκαοκτώ (18) ΠΝΠ με πολλές εκατοντάδες «νομοθετικές» ρυθμίσεις, ενώ η Βουλή έχει στο ενεργητικό της μόνο τέσσερεις (4) νόμους; Ο Σαμαράς δίνει εντολή στον γενικό γραμματέα της κυβέρνησης Τάκη Μπαλτάκο, κι αυτός μέσα σε λίγα λεπτά εκδίδει την ΠΝΠ. Ας υποθέσουμε πως η πρακτική της κυβέρνησης δεν καταλύει το πολίτευμα και τη Δημοκρατία κι ας έχει εκδώσει ο Σαμαράς 18 ΠΝΠ στους επτά μήνες πρωθυπουργίας του. Με πόσες ΠΝΠ και σε πόσους μήνες πολίτευμα και Δημοκρατία θα έχουν καταλυθεί; Ας μείνει λοιπόν η Βουλή νομοθετικά ανενεργή μέχρι τις επόμενες εκλογές και να νομοθετεί ο Σαμαράς με ΠΝΠ. Να μαζεύονται οι δικοί του μια φορά στις 40 μέρες να τις επικυρώνουν και εμείς να παραμυθιαζόμαστε πως έχουμε Δημοκρατία.

Η αθλιότητα της φιλανθρωπίας

(Εφημερίδα Επενδυτής, 21/12/2012)

Στη λέξη φιλανθρωπία υπάρχει μια βαθιά αντίφαση, στα όρια του οξύμωρου. Ο άνθρωπος είναι απλώς άνθρωπος, δεν μπορεί να είναι φιλάνθρωπος. Όπως ο λύκος δεν μπορεί να είναι φιλόλυκος, ούτε η κότα φιλόκοτα και ο σκύλος φιλόσκυλος. Ο σκύλος, ναι, μπορεί να είναι φιλάνθρωπος, ως το κατεξοχήν κατοικίδιο που έχει μια σχεδόν αυτοκαταστροφική προσκόλληση στο είδος μας. Η κότα δεν θα μπορούσε να είναι ποτέ φιλάνθρωπη, αν είχε μια ελάχιστη επίγνωση του προορισμού της ως σούπας ή κοκκινιστής. Η γάτα, αν και εξίσου προσκολλημένη στον άνθρωπο και τα ενδιαιτήματά του, δεν είναι φιλάνθρωπη. Είναι απλώς φίλαυτη. Κι επειδή αγαπάει τον εαυτό της περισσότερο από οτιδήποτε άλλο- αν μπορεί να αποκληθεί αγάπη το ένστικτο αυτοσυντήρησης που έχει κάθε ον-, συμβιβάζεται με την αναγκαστική συνύπαρξή της με τον άνθρωπο. Είναι μια κατεξοχήν φιλόγατα που συνδέεται με μνημόνιο κατανόησης με τον άνθρωπο, αν υποθέσουμε ότι η βάση της συνύπαρξής της μ’ αυτόν είναι να πιάνει ποντίκια ή να προσφέρει το σώμα της στην ανθρώπινη ανάγκη για τρυφερότητα και χάδι.
Ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι φιλάνθρωπος. Μπορεί να είναι φιλόζωος ή ζωόφιλος – ας μην μπλέξουμε με την αυθεντική έννοια των δυο ταυτόσημων λέξεων, ποια σημαίνει την αγάπη για τη ζωή και ποια για τα ζώα. Φιλάνθρωπος μπορεί να είναι μόνον ο άνθρωπος που θεωρεί πως μόνος αυτός -άντε, και μερικοί ακόμη φίλοι, συγγενείς, άτομα της τάξης του, της αισθητικής του, της ιδεολογίας του- έχει ξεφύγει από την κατάσταση του ζώου και αντιμετωπίζει τους άλλους του είδους του ως ζώα, που έχουν την ανάγκη της φιλανθρωπίας του (ή της ζωοφιλίας του) και του οφείλουν ευγνωμοσύνη γι’ αυτήν.

Η υφαλοκρηπίδα, η ΑΟΖ και το ζήτημα του Αιγαίου


Περιορισμοί της ελεύθερης θάλασσας, 
επέκταση της κυριαρχίας των κρατών


Άρθρο του Αναστάσιου Πεπονή 
στην εφημερίδα «Μακεδονία» 

Έως και τα μέσα του 20ού αιώνα κυριαρχούσε στο διεθνές δίκαιο η νομική διάκριση των θαλασσίων εκτάσεων της γης σε αιγιαλίτιδα ζώνη (χωρικά ύδατα) και ανοικτή, ή ελεύθερη, θάλασσα.
Τα παράκτια κράτη ασκούσαν κυριαρχικά δικαιώματα μόνο στα χωρικά τους ύδατα. Σ' όλη την άλλη θαλάσσια έκταση ίσχυε η αρχή της ελευθερίας των θαλασσών με την οποία αποκλειόταν η άσκηση σ' αυτήν οιωνδήποτε κυριαρχικών δικαιωμάτων κράτους.
Τις κρατούσες αντιλήψεις για τον ρόλο και το νομικό καθεστώς των θαλασσών μετέβαλαν τεχνολογικές εφαρμογές πορισμάτων της επιστημονικής έρευνας, ιδίως από τα μέσα του 20ού αιώνα. Στον ρόλο της θάλασσας ως οδού επικοινωνίας (ναυτιλία) και ως πηγής τροφής (αλιεία), προστέθηκε η εκμετάλλευση πλούτου στον βυθό των θαλασσών και στο υπέδαφός του.

Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2013

Ιδιωτική τορπίλη της ΕΥΔΑΠ στη νησιώτικη Ελλάδα

του Λεωνίδα Βατικιώτη
 
Απόβαση, με στρατιές τεχνοκρατών, φιλόδοξα σχέδια και μύριες απατηλές υποσχέσεις πραγματοποιεί εδώ και ένα τουλάχιστον χρόνο η ΕΥΔΑΠ στα ελληνικά νησιά, ζητώντας …γη και ύδωρ, αλλά κυρίως ύδωρ! Ευτυχώς όμως, για την τσέπη των νησιωτών και το δημόσιο συμφέρον, μέχρι σήμερα οι προτάσεις έχουν πέσει στο κενό και καμία σύμβαση δεν έχει υπογραφτεί, παρά τις άοκνες προσπάθειες των τεχνοκρατών της και του Τύπου να εμφανίσουν την επέκταση της ΕΥΔΑΠ ως θεόσταλτο δώρο κι επίσης να στιγματίσουν όσους διαφωνούν ως αναχρονιστές…

Οι βάσεις για την επέκταση της ΕΥΔΑΠ στα νησιά τέθηκαν τον Ιούλιο του 2011 με την ίδρυση της 100% θυγατρικής της, της ΕΥΔΑΠ Νήσων. Σκοπός της, όπως αναφέρεται στο δελτίο Τύπου που συνόδευσε την ίδρυσή της, είναι η παροχή υπηρεσιών ύδρευσης, αποχέτευσης και συλλογής ομβρίων υδάτων και διαχείρισης αποβλήτων στη νησιώτικη Ελλάδα. Μέχρι εδώ προφανώς δεν υφίσταται καμιά αντίρρηση. Πολύ περισσότερο αν λάβουμε υπ’ όψη μας μια κακή κατάσταση που επικρατεί τόσο στο Αιγαίο όσο και στο Ιόνιο με τη διαχείριση των υδάτων. Αυτή η κατάσταση προσδιορίζεται από τρεις κυρίως παράγοντες: Έλλειψη ή κακή ποιότητα νερού (συχνά και τα δύο), κακοδιαχείριση με παράνομες συνδέσεις κι, επίσης, υψηλό κόστος μεταφοράς νερού με υδροφόρες. Γνωρίζοντας αυτή την κατάσταση η ΕΥΔΑΠ Νερού απευθύνθηκε σε πολλούς νησιώτικους δήμους (Λευκάδα, Ύδρα, Σίκινος, Φολέγανδρος, Κίμωλος, Αγκίστρι, Ελαφόνησος, Νάξος, Χάλκη, Μήλος, Αγαθονήσι, Αμοργός, Οινούσες, Ψαρρά κ.α.) ζητώντας να αναλάβει η ίδια την διαχείριση των υδάτινων πόρων και την εξασφάλιση πόσιμου νερού στους κατοίκους τους.

Τετάρτη 2 Ιανουαρίου 2013

DEBT MANAGEMENT (ντοκυμανταίρ)

Δείτε αποσπάσματα από το εξαίρετο ντοκυμανταίρ ''DEBT MANAGEMENT'' των Αλέξανδρου Καστρινάκη και Vahagn Karapetyan.


Ολόκληρη την ταινία, διάρκειας 42΄ στην αγγλική γλώσσα, μπορείτε να την δείτε εδώ: http://debtmanagement2012.tk/

Η λιτανεία του ευρώ και η σημασία του εθνικού νομίσματος

του Δημήτρη Καζάκη
 
Ας αφήσουμε προς στιγμή τον κ. Σαμαρά να ψάχνει εναγωνίως την ανάπτυξη στα αποκαΐδια της ευρωκρατούμενης Ελλάδας, τον κ. Βενιζέλο να ψάχνει για το κόμμα του, τον κ. Κουβέλη να ψάχνει από πού να κρατηθεί, τον κ. Τσίπρα να το παίζει παράγοντας  διεθνούς βεληνεκούς ως άλλος Παπανδρέου, τον κ. Καμμένο να φυλάει καραούλι μπας και του μείνει κανένας βουλευτής και την κ. Παπαρήγα να ξεφτιλίζει με τον χειρότερο τρόπο το κόμμα της. Ας τους αφήσουμε όλους αυτούς κι ας ασχοληθούμε με τα σοβαρά. Με αυτά δηλαδή που αρνούνται να ασχοληθούν όλοι αυτοί.


Έχετε προσέξει τι συμβαίνει όταν μιλούν για το ευρώ; Όλοι τους κάνουν σαν να μιλούν για τα ιερά και όσια, ενώ η κ. Παπαρήγα αρκείται να το ξορκίζει ως τυπικός οπαδός παραθρησκευτικού δόγματος. Όλοι τους στηρίζονται, με την βοήθεια του επίσημου και ανεπίσημου συστήματος μαύρης προπαγάνδας, σ’ έναν φετιχισμό του νομίσματος. Αυτός ο φετιχισμός στηρίζεται στο γεγονός ότι ο κοινός άνθρωπος πιστεύει πώς το ευρώ, ή όποιο άλλο χαρτονόμισμα είναι το ίδιο πράγμα, αρκεί να το έχει στην τσέπη του. Κι επομένως το πιο «ακριβό» νόμισμα σε συναλλακτική αξία, θεωρείται και ως το πιο πολύτιμο νόμισμα. Έτσι το ευρώ ως ένα από τα παγκόσμια αποθεματικά νομίσματα, ως «σκληρό» νόμισμα των διεθνών συναλλαγών, νομίζει ο απλός κόσμος ότι είναι πιο πολύτιμο από κάποιο εθνικό νόμισμα που αφορά μια μικρή οικονομία. Σ’ αυτήν την εντύπωση βασίζεται η ισχύς του ευρώ στην κοινή γνώμη.

Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2013

Καλή χρονιά, Καλή λευτεριά


Στην παγκόσμια κρίση υπάρχει μόνο παγκόσμια λύση;

του Δημήτρη Καζάκη

 Αν προσέξετε καλά τις «αναλύσεις» που διακινούνται για την σημερινή κρίση θα διαπιστώσετε ότι σχεδόν όλες, ανεξάρτητα από το αν φέρουν αριστερό, ή δεξιό πρόσημο, παίζουν με το γεγονός ότι η κρίση αυτή είναι παγκόσμια, διεθνής, ευρωπαϊκή και ότι άλλο θέλετε. Έξω δηλαδή από τα όρια μιας εθνικής οικονομίας. Κι επειδή κάνουν την επίσης πρωτότυπη διάγνωση ότι πρόκειται για κρίση «συστημική», καταλήγουν εύκολα στο συμπέρασμα ότι δεν έχει νόημα να την πολεμάς μέσα στα πλαίσια της εθνικής οικονομίας. 


Αυτό που χρειάζεται είναι μια διεθνής, παγκόσμια, ευρωπαϊκή λύση, που άλλοι την αναζητούν μέσα από την αναβάθμιση των μηχανισμών διεθνούς διακυβέρνησης, καθώς ονειρεύονται διεθνείς συνεννοήσεις για να λυθούν συλλογικά τα προβλήματα της παγκόσμιας οικονομίας, ενώ άλλοι, καθ’ ότι αισθάνονται εντελώς ανήμποροι να αντιμετωπίσουν μια τέτοια πρόκληση, καταφεύγουν σε συνθήματα κενά περιεχομένου. Ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός, μας λένε χωρίς να μας ξεκαθαρίζουν που ακριβώς: στον Άδη, στα Τάρταρα, ή στα μπουντουάρ της εξουσίας; Ορισμένοι άλλοι ξεθάβουν από το νεκροταφείο της ιστορίας τις πιο παρωχημένες ιδέες περί σοσιαλισμού και κομμουνισμού, που προσιδιάζουν περισσότερο σε σέχτες του 19ου αιώνα, οι οποίες ονειρεύονταν να επιβάλουν στην κοινωνία την πειθαρχία και την ισότητα ενός στρατώνα.

Δεν είναι έτσι απλά τα πράγματα.