Όταν οι καταχρηστικές επιχορηγήσεις που εισπράτεις είναι σε ευρώ, πώς να μην σε τρομάζει η επιστροφή στην δραχμή κ. Τσίπρα;

  του Δημήτρη Καζάκη

Μήπως νομίζετε ότι οι τραγικές εξελίξεις στη χώρα μας καθορίζονται πρώτα και κύρια από την ΕΕ, το ευρώ και την τρόικα; Αν ναι, τότε θα πρέπει να μεταβείτε επειγόντως στον Αλέξιο Τσίπρα τον Μεγαλοπρεπή (βοήθειά μας) ώστε να σας ξεματιάξει, διότι πάσχετε από οξεία αντίληψη της πραγματικότητας. Μην τυχόν και σας καρφωθεί η ιδέα ότι για την σημερινή κατάσταση φταίει το ευρώ και η ΕΕ, διότι θα επιληφθεί η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και αλλοίμονό σας. Να με θυμηθείτε, όπως το πάει ο Τσίπρας με την παρέα του θα μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σε άσυλο ανιάτων, όπου με το αζημίωτο θα καλείται με εσώκλειστη αγωγή να αποβάλει από τον καθένα μας κάθε νοσηρή ιδέα εναντίον της ΕΕ και του ευρώ. Να δείτε που στο επόμενο ΚΠΣ θα προβλέπεται και ειδικό κονδύλι.

Τα λέμε όλα αυτά γιατί η κατάσταση με τον Τσίπρα έχει ξεφύγει πια. Να τι είπε μόλις χθες στο e.volos (22/7):  «Η χώρα δεν έχει σχέδιο και αυτό είναι δραματικό που σας λέω… Στο όνομα του ότι εμείς θα φέρναμε τη δραχμή, μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη δραχμή αυτοί που ορκίζονται και ομνύουν στο ευρώ. Μην σας ξαφνιάζει. Θυμηθείτε τί  λέγανε για την αναδιάρθρωση του χρέους ο κύριος Σαμαράς, ακόμη και ο κύριος Βενιζέλος, ο κύριος Παπαδήμος. Ο κύριος Παπαδήμος έγραφε άρθρα ολόκληρα  σε Κυριακάτικες εφημερίδες λίγες εβδομάδες πριν αναλάβει πρωθυπουργός, για το ότι είναι αντίθετος στο PSI και έγινε πρωθυπουργός με στόχο να το εφαρμόσει. Ο κύριος Σαμαράς έλεγε, δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό μας η λέξη αναδιάρθρωση, και μόλις αποφασίστηκε έσπευσαν οι ίδιοι να το παρουσιάσουν ως εθνικό στόχο, ως απόφαση σωτηρίας και να το φέρουν στον ελληνικό λαό με δάφνες και τυμπανοκρουσίες.

Δεν θα ξαφνιαστώ λοιπόν αν οι ίδιοι άνθρωπου που πρωί, μεσημέρι, βράδυ, ορκίζονται στο ευρώ, είναι αυτοί που θα μας παρουσιάσουν την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα ως μεγάλη εθνική επιτυχία. Θα είναι μια πολύ δύσκολη εξέλιξη όμως αν συμβεί, η οποία θα επιφέρει μεγάλη κοινωνική αναταραχή. Πρέπει να προετοιμαστούμε γι’ αυτό το ενδεχόμενο. Και πρέπει να προετοιμαστούμε αφενός μεν βεβαίως για να το αποτρέψουμε, αυτό θα πρέπει να είναι το πρώτιστο, αφετέρου δε όμως πρέπει να προετοιμαστούμε για το εάν είναι αδύνατο να το αποτρέψεις τί κάνεις για να προστατευτείς, τί κάνεις για να προστατεύσεις τον πληθυσμό, την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία που είναι οι μη προστατευμένοι, όχι αυτοί που τα έχουν στην Ελβετία και θα έρθουν πίσω με τα ευρώ και θα αγοράζουν όλη την Ελλάδα, αλλά αυτοί οι οποίοι είναι μισθωτοί, οι άνεργοι, οι επισφαλώς εργαζόμενοι, η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού».

Ο άνθρωπος δεν ξέρει τι λέει και το χειρότερο δεν ξέρει τι του γίνεται. Αυτό βέβαια είναι γνωστό από παλιά. Μόνο που τώρα αποδεικνύεται και άκρως επικίνδυνος για τον λαό και την χώρα. Δείτε συγκεκριμένα τι ισχυρίζεται:

Πρώτο, «η χώρα δεν έχει σχέδιο»… Μα καλά και τα μνημόνια τι είναι; Οι δανειακές συμβάσεις; Οι απαιτήσεις των δανειστών που επιβάλλονται πάντα; Δεν είναι σχέδια αυτά; Τι είναι το δημοσιονομικό σύμφωνο, που όπως όλα τα άλλα το έχει κάνει κι αυτό γαργάρα ο Τσίπρας; Δεν είναι ένα πολύ συγκροτημένο και αυστηρό στην εφαρμογή του σχέδιο για την μετατροπή της ΕΕ σε σύγχρονο Νταχάου των λαών; Αυτό το σχέδιο δεν εφαρμόζεται και στην Ελλάδα; Τι άλλο κάνουν οι κυβερνώντες της χώρας εκτός από το να εκτελούν με συνέπεια και με πληρότητα το σχέδιο καταστροφής και ερήμωσης που τους εμπιστεύονται προς εκτέλεση τα επιτελεία της ευρωζώνης, η τρόικα και οι δανειστές; Το πρόβλημα της χώρας δεν είναι ότι δεν έχει σχέδιο, αλλά το γεγονός ότι ακολουθεί ένα σχέδιο ολοκαυτώματος υπέρ της διάσωσης του ευρώ και των αγορών. Πώς είναι δυνατό να το αντιλαμβάνεται αυτό ακόμη και η τελευταία νοικοκυρά, αλλά να μην το αντιλαμβάνεται ένας Τσίπρας;

Δεύτερο, «στο όνομα του ότι εμείς θα φέρναμε τη δραχμή, μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη δραχμή αυτοί που ορκίζονται και ομνύουν στο ευρώ»… Ώστε αυτό είναι το κορυφαίο πρόβλημα της χώρας; Η επιστροφή στη δραχμή! Και θα μας πάνε στη δραχμή αυτοί που «ομνύουν στο ευρώ» και οι οποίοι πειθαρχούν σε κάθε ιδιοτροπία, σε κάθε τρέλα και διαστροφή της ευρωκάστας.

Από που προκύπτει ότι μας πάνε στη δραχμή; Από πουθενά. Ούτε ο Τσίπρας ασχολείται με το να δικαιολογήσει τη θέση του. Απλά πέταξε μια μπαρούφα και κατόπιν έφερε την αναλογία με την αναδιάρθρωση του χρέους: «Θυμηθείτε τί  λέγανε για την αναδιάρθρωση του χρέους ο κύριος Σαμαράς, ακόμη και ο κύριος Βενιζέλος, ο κύριος Παπαδήμος. Ο κύριος Παπαδήμος έγραφε άρθρα ολόκληρα  σε Κυριακάτικες εφημερίδες λίγες εβδομάδες πριν αναλάβει πρωθυπουργός, για το ότι είναι αντίθετος στο PSI και έγινε πρωθυπουργός με στόχο να το εφαρμόσει. Ο κύριος Σαμαράς έλεγε, δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό μας η λέξη αναδιάρθρωση, και μόλις αποφασίστηκε έσπευσαν οι ίδιοι να το παρουσιάσουν ως εθνικό στόχο, ως απόφαση σωτηρίας και να το φέρουν στον ελληνικό λαό με δάφνες και τυμπανοκρουσίες».

Βέβαια ο κ. Τσίπρας ξεχνά εδώ μια πολύ σοβαρή λεπτομέρεια: η αναδιάρθρωση του χρέους επιβλήθηκε από τους δανειστές, την τρόικα και τους ευρωκράτες. Όσο δεν συνέφερε σ’ όλους αυτούς η αναδιάρθρωση του χρέους της Ελλάδας, οι ντόπιοι δοσίλογοι της ΕΕ δεν ήθελαν να ακούσουν λέξη. Όταν όμως ήρθε η ώρα και ακούστηκε η «φωνή του κυρίου», τότε συμμορφώθηκαν όλοι. Αυτό συνέβη με την αναδιάρθρωση.

Αυτό υπονοεί ο κ. Τσίπρας ότι συμβαίνει και με την επιστροφή στην δραχμή; Μήπως οι ευρωκράτες και οι δανειστές ετοιμάζονται να μας γυρίσουν στην δραχμή και η τριανδρία της συγκυβέρνησης θα αναγκαστεί να κάνει μια ακόμη μεγαλοπρεπή τούμπα προκειμένου να πειθαρχήσει, όπως κάνει πάντα;

Όχι μην ανησυχείτε και ο κ. Τσίπρας δεν εννοεί τίποτε απ’ όλα αυτά. Θα ήταν ο τελευταίος που θα τολμούσε να υπονοήσει κάτι τέτοιο. Απλά παίζει κι αυτός το παιχνίδι της κακιάς δραχμής που παίζει η συμμορία του ευρώ σε βάρος του ελληνικού λαού. Δεν τον ενδιαφέρει ποια είναι η αλήθεια. Αν τον ενδιέφερε θα γνώριζε ότι τα ευρωπαϊκά επιτελεία και οι δανειστές μελετούν εδώ και μήνες όχι την επιστροφή στην δραχμή, αλλά την επιβολή διπλού νομίσματος στην Ελλάδα. Τα τραπεζικά ενεργητικά δηλαδή σε σκληρό ευρώ, όπως και οι εξωτερικές δοσοληψίες της χώρας, ενώ οι εσωτερικές συναλλαγές και οι αμοιβές σε νέο υποτιμήσιμο νόμισμα. Το σχέδιο αυτό που τώρα τελευταία πρότεινε ανοιχτά και η Deutsche Bank, δεν έχει καμιά σχέση με επιστροφή στη δραχμή. Το νέο υποτιμήσιμο νόμισμα ακόμη και δραχμή να ονομάζεται δεν θα είναι εθνικό νόμισμα, αλλά μια παραλλαγή του ευρώ με σκοπό την στήριξη των τραπεζών.

Αν ενδιέφερε η αλήθεια τον κ. Τσίπρα θα γνώριζε πολύ καλά ότι όσο συνεχίζονται οι ανακεφαλαιώσεις των τραπεζών, όσο επιδεινώνεται το δημόσιο χρέος και αυξάνουν οι απαιτήσεις σε ρευστότητα, τόσο πιο αναπόφευκτη γίνεται η επιλεκτική εισαγωγή εσωτερικού (διπλού) νομίσματος στην ευρωζώνη. Κι αυτό θα εμφανιστεί ως εξαιρετική ανάγκη για να μην διαλυθεί η ευρωζώνη και για να μην πάθει κακό το ευρώ.

Αν ενδιέφερε η αλήθεια τον κ. Τσίπρα θα γνώριζε ότι η απόφαση της συνόδου κορυφής για «ενιαίο τραπεζικό χώρο» έως το τέλος του 2012 υπό την εποπτεία των οργάνων της ευρωζώνης, καθώς και ο αναπροσανατολισμός των κεφαλαίων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και κυρίως του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης σε απευθείας ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών, διευκολύνουν την επιλεκτική επιβολή διπλού νομίσματος σε συγκεκριμένες χώρες. Όμως ο κ. Τσίπρας χειροκρότησε την εξέλιξη αυτή και μάλιστα πρότεινε να προσφύγει η χώρα στον ΕΜΣ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών της. Βέβαια, κάτι τέτοιο θα σήμαινε όχι μόνο την αποδοχή του δημοσιονομικού συμφώνου – πράγμα που δεν ενοχλεί τον κ. Τσίπρα – αλλά και την ολοκληρωτική παραίτηση της χώρας από την εθνική της κυριαρχία. Ούτε αυτό ενοχλεί τον κ. Τσίπρα καθότι γνωστός κοσμοπολίτης και ευρωπαϊστής εκείνης της γνωστής από παλιά ράτσας των ευρωλιγούρηδων.

Ξέρετε πώς θα μας επιβληθεί το διπλό νόμισμα; Α, πολύ απλά! Θα βγουν οι ευρωπαίοι να ρίξουν το φταίξιμο για μια ακόμη φορά στους έλληνες για το ότι δεν τήρησαν τις δεσμεύσεις τους, θα έχουμε ολόκληρο τον συρφετό των ευρωπαπαγάλων να μας λένε το ίδιο και τότε θα μας πουν ότι είναι προς το συμφέρον μας αν για καναδυό χρονάκια μπούμε σε ειδικό καθεστώς εντός της ευρωζώνης – ίσως υπό τον ΕΜΣ – με την επιβολή διπλού νομίσματος προκειμένου να εξυγιανθεί η οικονομία μας και εμείς οι ίδιοι από τον άθλιο χαρακτήρα μας κι έπειτα θα ξαναγίνει η Ελλάδα πλήρες μέλος της ευρωζώνης. Μπορεί να γίνει και κάποια ρύθμιση των ιδιωτικών δανείων, προκειμένου να φάει το δόλωμα ο κόσμος και με την επιβολή του διπλού νομίσματος θα συνδυαστεί η εσωτερική υποτίμηση, που ζούμε δυο χρόνια τώρα, με την εξωτερική υποτίμηση. Και τότε θα δείτε τι σημαίνει πολιτική απόλυτης ερήμωσης.

Τι θα λένε τότε οι σημερινές πολιτικές δυνάμεις; Έχει κανείς καμιά αμφιβολία ότι όλοι τους θα λένε το ίδιο: από το να πάμε πίσω στη δραχμή, καλύτερα αυτή η λύση που θα μας ανοίξει και πάλι τον δρόμο προς το ευρώ. Ο δε κ. Τσίπρας θα καταγγέλλει την κυβέρνηση για το ότι δεν διαπραγματεύτηκε τους όρους, ότι δεν διεκδίκησε καλύτερες συνθήκες και άλλες τέτοιες μπούρδες, αλλά προκείμενου να επιβιώσει το ευρώ ας πάει και το παλιάμπελο. Μόνο που στην συγκεκριμένη περίπτωση το παλιάμπελο είναι η ζωή ενός ολόκληρου λαού και η τύχη μιας χώρας. Υπάρχει έστω κι ένας που να πιστεύει ότι θα αντιδράσουν διαφορετικά οι δυνάμεις του ευρωδιπολισμού;

Αυτός είναι κι ο λόγος που ο κ. Τσίπρας – τοις κείνων ρήμασι πειθόμενος – ξέρει μόνο να κραδαίνει το σκιάχτρο της επιστροφής στη δραχμή. Προλειαίνει το έδαφος για αυτά που ετοιμάζουν τα μεγάλα αφεντικά της ευρωζώνης και οι δανειστές. Δείτε τι λέει: «Δεν θα ξαφνιαστώ λοιπόν αν οι ίδιοι άνθρωπου που πρωί, μεσημέρι, βράδυ, ορκίζονται στο ευρώ, είναι αυτοί που θα μας παρουσιάσουν την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα ως μεγάλη εθνική επιτυχία. Θα είναι μια πολύ δύσκολη εξέλιξη όμως αν συμβεί, η οποία θα επιφέρει μεγάλη κοινωνική αναταραχή. Πρέπει να προετοιμαστούμε γι’ αυτό το ενδεχόμενο. Και πρέπει να προετοιμαστούμε αφενός μεν βεβαίως για να το αποτρέψουμε, αυτό θα πρέπει να είναι το πρώτιστο, αφετέρου δε όμως πρέπει να προετοιμαστούμε για το εάν είναι αδύνατο να το αποτρέψεις τί κάνεις για να προστατευτείς, τί κάνεις για να προστατεύσεις τον πληθυσμό, την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία που είναι οι μη προστατευμένοι, όχι αυτοί που τα έχουν στην Ελβετία και θα έρθουν πίσω με τα ευρώ και θα αγοράζουν όλη την Ελλάδα, αλλά αυτοί οι οποίοι είναι μισθωτοί, οι άνεργοι, οι επισφαλώς εργαζόμενοι, η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού».

Το πρόβλημα του κ. Τσίπρα δεν είναι η καταστροφή που επιφέρει το ευρώ. Ούτε τα αδιέξοδα που έχει φέρει στην χώρα και στον λαό της. Για όλα αυτά δεν έχει να πει κουβέντα. Το βασικό του πρόβλημα είναι η επιστροφή στην δραχμή, που την εμφανίζει σαν μια δήθεν συνωμοσία των τωρινών κυβερνώντων. «Πρέπει να αποτραπεί αυτό το ενδεχόμενο», μας ο λέει ο καλός πολιτευτής ξεκαθαρίζοντας ότι ο ρόλος του είναι αυτός ακριβώς: να λειτουργήσει ως ανάχωμα ενάντια σε κάθε έμπρακτη αμφισβήτηση του ευρώ. Και προκειμένου να το κάνει έχει υιοθετήσει όλες τις γνωστές ανοησίες, όπως π.χ. «αυτοί που τα έχουν στην Ελβετία και θα έρθουν πίσω με τα ευρώ και θα αγοράζουν όλη την Ελλάδα». Μπορούν να σε αγοράσουν κ. Τσίπρα μόνο όταν έχεις βγει στο σφυρί. Αυτό η μαμάκα και ο μπαμπάκας δεν στο έμαθαν; Ή κρίνεις εξ ιδίων τα της Ελλάδας και του ελληνικού λαού; Ούτε βέβαια φαίνεται να σ’ ενοχλεί το γεγονός ότι αυτό γίνεται ήδη με το ευρώ και μάλιστα με τον χειρότερο δυνατό τρόπο.

Και μιας – κατά την εκτίμηση του κ. Τσίπρα – η μεγαλύτερη απειλή που υπάρχει σήμερα για την Ελλάδα και τον λαό της δεν είναι τα μνημόνια, οι δανειακές συμβάσεις, οι τράπεζες, οι τρόικες, οι εκβιασμοί της ευρωζώνης, το ευρώ, κοκ, αλλά η επιστροφή στην δραχμή, ετοιμάζεται να μας σώσει τότε που θα έρθει η καταστροφή της δραχμής. «Πρέπει να προετοιμαστούμε» λέει γεμάτος αγωνία ο κ. Τσίπρας, «τί κάνεις για να προστατευτείς, τί κάνεις για να προστατεύσεις τον πληθυσμό». Μιας και δεν έχει να πει και να κάνει τίποτε για το πώς θα σωθεί η χώρα και ο λαός της από την καταστροφή με το ευρώ σήμερα, ο κ. Τσίπρας μας υπόσχεται ότι θα είναι προετοιμασμένος για την επόμενη μελλοντική καταστροφή, την καταστροφή της δραχμής. Μέχρι τότε δεν πειράζει αν αυτοκτονήσουν οι διπλάσιοι, ή οι τριπλάσιοι, ούτε αν ξενιτευτεί ολόκληρη η αφρόκρεμα της ελληνικής κοινωνίας. Τι σημασία έχουν όλα αυτά όσο έχουμε το ευρώ. Όλες αυτές οι καταστροφές μαζί με την ανεργία, την εξαθλίωση και τα αδιέξοδα της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού αποκτούν νόημα και ενδιαφέρον για τον κ. Τσίπρα μόνο στην προοπτική επιστροφής στη δραχμή.

Κατά τ’ άλλα ο κ. Τσίπρας, ως τυπικός επαγγελματίας πολιτευτής, μας υπόσχεται: «Έχουμε σχέδιο συγκροτημένο… Για να σώσουμε την χώρα πρέπει να πάμε κόντρα στο ρεύμα. Νομίζω ότι η κυβέρνηση αυτή όχι μόνο δεν είναι σε θέση να πάει κόντρα στο ρεύμα, αλλά θα κάνει ότι της ζητήσουν οι πιστωτές και οι εταίροι για να προστατεύσουν αυτοί τα δικαιώματά τους και όχι για να προστατευτούν τα δικαιώματα του ελληνικού λαού…» 

 Ποιο είναι το ρεύμα κατά τον κ. Τσίπρα; Προφανώς η επιστροφή στην δραχμή. Γι’ αυτό το ενδεχόμενο έχει σχέδιο και προετοιμάζεται αυτός και το κόμμα του. Για την κατάντια της χώρας και του λαού της εντός του ευρώ, δεν έχει να πει απολύτως τίποτε. Αυτό, όπως μας λένε οι επιτελείς του, είναι ευρωπαικό πρόβλημα και μόνο ευρωπαική θα είναι η λύση. Μέχρι τότε ο ελληνικός λαός μπορεί ελεύθερα να αυτοκτονεί, να μεταναστεύει για να γνωρίσει νέες θαυμάσιες χώρες, να βιώνει μια απίστευτη μιζέρια, ανεργία και εξαθλίωση που ποτέ ξανά δεν βίωσε η ελεύθερη Ελλάδα, αλλά τι είναι όλα αυτά μπροστά στην ευτυχία να είσαι μέλος της ευρωζώνης και να έχεις ως νόμισμα το πανίσχυρο ΒΙΜ…, συγνώμη το ευρώ ήθελα να πω.

Άλλωστε, αυτό που θέλει να μας πει ο κ. Τσίπρας είναι ότι ο ίδιος και το κόμμα του είναι οι εγγυητές της παραμονής μας στο ευρώ, έστω κι αν αυτό σημάνει το τέλος της Ελλάδας, και θα αγωνιστούν να αποτρέψουν οποιαδήποτε προσπάθεια να επιστρέψουμε στη δραχμή. Άδικα νομίζετε ότι εισπράττουν τα εκατομμύρια της κρατικής επιχορήγησης και έχουν σταθεί ήδη στην γραμμή για να εισπράξουν και από τα νέα ευρωπαϊκά κονδύλια που έχουν υποσχεθεί οι ευρωπαίοι εταίροι; Το χέρι που σε ταΐζει ποτέ δεν το δαγκώνεις, λέει μια παλιά παροιμία των κοπρόσκυλων και ο κ. Τσίπρας την ακολουθεί κατά γράμμα.

Πηγή: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ