Τεχνικό σφάλμα ακύρωσε τις εκλογές αρχηγού στην αγέλη αρπακτικών της ΝΔ

του Δημήτρη Καζάκη

Η ΝΔ στα καλύτερά της. Τυπικό παράδειγμα των κομμάτων εξουσίας. Τέσσερις υποψήφιοι αρχηγοί που υπόσχονται τι; "Με μένα θα έχουμε την κουτάλα της εξουσίας." Τίποτε άλλο. Ποια είναι τα μεγάλα, τα κορυφαία ζητήματα με τα οποία αναμετρήθηκαν και αφορούσαν τη τύχη της χώρας; Κανένα. Άλλωστε όλοι τους έχουν εναποθέσει τις τύχες αυτής της χώρας στις Βρυξέλλες, το Βερολίνο και την Ουάσιγκτον.

Το μόνο που ποθούν είναι η κουτάλα της εξουσίας. Ακόμη κι αν είναι να πεθάνει η χώρα κι ο λαός της κάτω από τα μνημόνια και το καθεστώς κατοχής. Δείτε τους όπως είναι στ' αλήθεια. Η διαφθορά στο απόγειό της. Ποιος είναι πιο διεφθαρμένος; Αυτός που ψηφίζει τέτοιους υποψηφίους, ή αυτός που ψηφίζεται με μόνη υπόσχεση: Εμείς θα φάμε καλά και άσε όλους τους άλλους, μαζί και την πατρίδα, να χαθούνε.

Δημοκρατία; Τι είναι αυτό; Τρώγεται; Αν ναι, τότε θα φάμε καλά. Αν όχι, τότε πάμε να ψηφίσουμε σ' ένα στημένο κόμμα, με στημένους υποψηφίους και μ' ένα τόσο στημένο σύστημα καταμέτρησης που χρειάζεται ιδιωτική εταιρεία για να το καλύψει. Και τι ακριβώς ψηφίζουμε; Τη συμμορία που θα ηγηθεί στην λαφυραγωγία του κόμματος και του κράτους.

Κι όταν, ελέω τεχνολογίας και ξένης πρεσβείας, βγει ο αρχηγός, ο πρόεδρος του κόμματος; Τα κεφάλια μέσα. Σε αναμονή της κουτάλας. Όλα τα άλλα τα αποφασίζει ο αρχηγός. Όπως ακριβώς στις αγέλες των αρπακτικών.

Άλλη μια δικαίωση του ορισμού του κόμματος που έδινε ο Εμμανουήλ Ροίδης το 1875: «Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουν άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ής πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου. Αν υπήρχε λεξικόν της νεοελληνικής γλώσσης νομίζομεν ότι ο ορισμός της λέξεως κόμμα ήθελεν είναι ο ακόλουθος: Ομάς ανθρώπων ειδότων να αναγιγνώσκωσι και να ανορθογράφωσιν οίτινες ενούμενοι υπό έναν οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι να αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν του πρωθυπουργού ίνα παράσχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι.»

Αν υπάρχει κάτι το ίδιο διεφθαρμένο, αναξιοπρεπές και αργυρώνητο από τους επαγγελματίες πολιτικούς της κουτάλας, ίσως είναι όλοι αυτοί που τους ακολουθούν, τους ψηφίζουν και ανήκουν στα κόμματά τους. Αγέλες αρπακτικών που φιλοδοξούν να κατασπαράξουν ότι έχει απομείνει απ' αυτόν τον τόπο.