Το Δημοσιονομικό Συμβούλιο ιδιωτικοποιεί την οικονομική πολιτική και συνιστά συνταγματική εκτροπή

του Δημήτρη Καζάκη

Σύμφωνα με το νέο email Βαρουφάκη προς το Eurogroup της Δευτέρας (9 Μαρτίου):

"Σκοπός του Δημοσιονομικού Συμβουλίου είναι να ενεργεί ως ανεξάρτητο παρατηρητήριο, υποβοη-θητικό της κυβερνητικής πολιτικής, ώστε να μπορεί να συμβάλει στην εξάλειψη μιας πιθανής τάσης για πρωτογενές έλλειμμα. Για το σκοπό αυτό, το Δημοσιονομικό Συμβούλιο, θα πρέπει να έχει την ικανότητα να προετοιμάζει μακροοικονομικές προβλέψεις για τον προϋπολογισμό, θα πρέπει να παρακολουθεί αμερόληπτα την εφαρμογή των δημοσιονομικών προγραμμάτων και την τήρηση των δημοσιονομικών στόχων και διαδικασιών και θα πρέπει επίσης να παρεμβαίνει και να διαμορφώνει τον δημόσιο διάλογο για τη δημοσιονομική πολιτική."

Το Δημοσιονομικό Συμβούλιο θα δημιουργηθεί με προσλήψεις από την αγορά, όπως το ΤΑΙΠΕΔ, το ΤΧΣ και τα άλλα μνημονιακά όργανα αποικιακής κηδεμονίας και λεηλασίας σε βάρος του ελληνικού λαού. Πρόκειται να αναλάβει εκ μέρους των δανειστών ολόκληρη τη δημοσιονομική εποπτεία της εκτέλεσης του προϋπολογισμού και της τήρησης των μνημονιακών δεσμεύσεων, έτσι ώστε να μην υπάρχει ούτε καν "τάση" για παράκαμψη, ή υπέρβαση των ορίων και στόχων που θέτουν στα δημοσιονομικά οι δανειστές. Πρόκειται δηλαδή για ιδιωτικοποίηση της δημοσιονομικής διαχείρισης του κράτους, πράγμα που συνιστά

βάναυση καταπάτηση των συνταγματικών βάσεων του πολιτεύματος.

Το όργανο αυτό προτείνεται από το κ. Βαρουφάκη και την κυβέρνηση Τσίπρα ως υλοποίηση του μνημονιακού νόμου 4270/2014, που ψήφισε η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, αλλά δεν κατόρθωσε να τον προχωρήσει γιατί έτρεμε το πολιτικό κόστος. Αξίζει τον κόπο να διαβάσουμε τις τοποθετήσεις των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων του ΣΥΡΙΖΑ από τα Πρακτικά της Βουλής (Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014), που αιτιολογούν την καταψήφισή του.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: "Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι ξεκάθαρα νομοσχέδιο συρρίκνωσης της δημοκρατίας. Το δημιουργούμενο Ελληνικό Δημοσιονομικό Συμβούλιο ουσιαστικά είναι ένα άλλοθι για εσάς για να παρακάμπτετε τον κοινοβουλευτικό έλεγχο αλλά και για να δημιουργήσετε τετελεσμένα που θα δεσμεύσουν όχι μόνο τις επόμενες κυβερνήσεις αλλά και τις επόμενες γενιές."

Όμως εκείνος που έκανε την διαφορά σ' εκείνη τη συζήτηση είναι ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο οποίος ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ έπνεε τα μένεα εναντίον του Δημοσιονομικού Συμβουλίου. Αξίζει να παραθέσουμε το μεγαλύτερο μέρος της τοποθέτησής του:

"Εδώ έχουμε ένα νομοσχέδιο, το οποίο στην ουσία καταλύει κάθε έννοια λαϊκής κυριαρχίας και διαγράφει την πολιτική, διαγράφει ακόμα και την Βουλή και αναθέτει τη δημοσιονομική λειτουργία -επί της ουσίας ομιλώ- σε μια υποτιθέμενη ανεξάρτητη αρχή, άκουσον-άκουσον, την οποία ορίζει ο Υπουργός Οικονομικών. Στην προκειμένη περίπτωση το δημοσιονομικό συμβούλιο θα το ορίσει ο κ. Χαρδούβελης. Το ορίζει επίσης ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας. Άκουσον-άκουσον! Τι σχέση έχει ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας; Πείτε μου. Κατά τα άλλα είναι ανεξάρτητος και υπαγόμενος στο σύστημα ευρωπαϊκών τραπεζών. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, δηλαδή, είναι ο κ. Στουρνάρας. Το ορίζει και ο Πρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου."

Στη συνέχεια είπε: "Η Κυβέρνηση στην ουσία, θα ορίσει το λεγόμενο ανεξάρτητο Δημοσιονομικό Συμβούλιο, μέσω του Υπουργού Οικονομικών και του «ανεξάρτητου» -που τον όρισε χθες- Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας της Ελλάδας. Αυτοί θα ορίσουν το ανεξάρτητο Δημοσιονομικό Συμβούλιο, το οποίο στην ουσία θα κατευθύνει, εντός ορισμένων ορίων και πλαισίων, αυστηρώς προδιαγεγραμμένων έξω από κάθε έννοια δημοκρατίας και λαϊκής κυριαρχίας, την δημοσιονομική πολιτική. Σας ερωτώ. Δημοκρατία λέγεται αυτό; Από πού και ώς που είναι δημοκρατία αυτές οι λειτουργίες και αυτές οι κατευθύνσεις; Αυτό είναι η διάλυση της δημοκρατίας. Περί αυτού πρόκειται."

Και συνέχισε: "Η δημοσιονομική πολιτική είναι η βάση, το κέντρο άσκησης πολιτικής. Αυτοί που καθορίζουν τη δημοσιονομική πολιτική, είναι η εκλεγμένη από τον λαό Κυβέρνηση. Και την ελέγχει κατά τεκμήριο -κατά κύριο λόγο- η Βουλή και την αξιολογεί ο ελληνικός λαός. Αυτοί είναι οι αξιολογητές και αυτοί είναι οι ελεγκτές, οι μεγάλοι ελεγκτές. Αυτό σημαίνει δημοκρατία. Εσείς τη δημοκρατία την γράφετε στα παλιά σας τα παπούτσια, την ακυρώνετε και παίζετε ένα παιχνίδι το οποίο είναι φαρσοκωμωδία..."

Και παρακάτω: "Αυτοί οι θεσμοί που κάνετε, υπακούουν σε μία και μόνο λογική, πώς θα προφυλάξετε την Κυβέρνηση και τις ασκούμενες πολιτικές από κάθε έλεγχο, από κάθε διαφάνεια, πώς θα τις θωρακίσετε για να τις παραδώσετε στην εξυπηρέτηση των πιο σκληρών και αδίστακτων μερίδων του μεγάλου κεφαλαίου και πώς θα εφαρμόσετε μία σκληρή νεοφιλελεύθερη μνημονιακή μονεταριστική πολιτική λεηλασίας του ελληνικού λαού και εξάρθρωσης όλων των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων. Αυτές οι μεθοδεύσεις που καταργούν και ακυρώνουν τη δημοκρατία, αποσκοπούν μόνο και μόνο στο να υπηρετήσουν αυτόν το σκοπό, αυτήν την κατεύθυνση. Επομένως, δεν χρειάζεται κανένας δημοκρατικός έλεγχος. Χρειάζεται η ακύρωση του ρόλου της Βουλής την οποία έχετε κάνει εδώ και χρόνια και συνεχώς την κλιμακώνετε. Χρειάζεται ο ελληνικός λαός να αντιμετωπίζεται ως εχθρός. Δέκα άνθρωποι να βαδίσουν στο δρόμο, θα έχουν δύο διμοιρίες ένοπλων ΜΑΤ από δω και από κει να τους συνοδεύουν, δηλαδή έχουμε την καταστολή στο αποκορύφωμά της. Από κει και πέρα, έχουμε ανεξάρτητα Σώματα και ευρωπαϊκά διευθυντήρια προκειμένου να αποκλείουν τον εχθρό λαό από κάθε έννοια δημοκρατικού ελέγχου και να θωρακίζουν τις ασκούμενες πολιτικές. Αυτό είναι το μοντέλο του νομοσχεδίου που μας έχετε φέρει."

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης αναφέρθηκε και στην άποψη της μειοψηφίας του Ελεγκτικού Συνεδρίου: "Περιττό να σας πω ότι μία παρόμοια γνώμη εξέφρασε με τόλμη και παρρησία -θα έλεγα- και η μειοψηφία του Ελεγκτικού Συνεδρίου, το οποίο κατά τα άλλα είπατε ότι συμφωνεί με όλες τις διατάξεις και τις ρυθμίσεις που φέρατε. Τι λένε εδώ πέρα; Λέει η έκθεση: «Κατά τη γνώμη όμως των Αντιπροέδρων Ανδρονίκης Θεοτοκάτου, Ευφροσύνης Καποβίτη, Γαρυφαλλιάς Καμπανή και των συμβούλων» -για να μην αναφέρω τα ονόματά τους, δεν τους υποτιμώ, αλίμονο-«το Μέρος Πρώτο του εξεταζόμενου σχεδίου με την ίδρυση Δημοσιονομικού Συμβουλίου, θέτει εν αμφιβόλω τη λειτουργία του ελληνικού κράτους βάσει της δημοκρατικής αρχής, της αρχής της λαϊκής κυριαρχίας και του κράτους-δικαίου, καθώς αναθέτοντας βασικές δημοσιονομικές αρμοδιότητες του Υπουργού Οικονομικών στο προαναφερόμενο συμβούλιο, μεταφέρει πολιτική ύλη από τη νυν υποκείμενη στον έλεγχο της Βουλής εκτελεστική εξουσία σε ανεξάρτητη αρχή η οποία δεν διαθέτει καμία λαϊκή νομιμοποίηση»."

Κι ο Παναγιώτης Λαφαζάνης συμπλήρωσε: "Προσυπογράφουμε απολύτως αυτήν τη γνώμη της μειοψηφίας του Ελεγκτικού Συνεδρίου η οποία είναι μία γνώμη προάσπισης της ίδιας της δημοκρατίας, των ίδιων των δημοκρατικών και κυριαρχικών δικαιωμάτων του ελληνικού λαού."

Και συνέχισε: "Για να δούμε την κωμωδία που παίζεται μ’ αυτό το νομοσχέδιο, είναι εντυπωσιακό το άρθρο 12. Τι λέτε στο άρθρο 12; «Η ποιότητα και η ακεραιότητα των λειτουργιών του Δημοσιονομικού Συμβουλίου, υπόκεινται σε εξωτερική αξιολόγηση τουλάχιστον κάθε τέσσερα έτη από αντίστοιχο ανεξάρτητο φορέα κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή από άλλο φορέα που κρίνεται κατάλληλος για τη λειτουργία αυτή»."

"Δηλαδή, έχουμε το Δημοσιονομικό Συμβούλιο το οποίο αξιολογεί και παρακολουθεί και τη συμμόρφωση της Κυβέρνησης στη δημοσιονομική πολιτική, στους κανόνες και στα κριτήρια που έχουν επιβληθεί από ευρωπαϊκά κατά τεκμήριο κέντρα. Έχουμε αυτό το ανεξάρτητο κατά τα άλλα συμβούλιο, το οποίο δεν αξιολογεί η Βουλή. Δεν αξιολογεί καν ο ελληνικός λαός αυτό το περίφημο ανεξάρτητο Δημοσιονομικό Συμβούλιο. Υπάρχει εξωτερικός αξιολογητής, που το αξιολογεί κάθε τέσσερα έτη, από ανεξάρτητο φορέα κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ποιος είναι ο ανεξάρτητος φορέας; Ο οποιοσδήποτε ιδιωτικός φορέας, ένας μεγάλος διεθνής οίκος απ’ αυτούς που έριξαν στο βάραθρο και στην κρίση την παγκόσμια οικονομία. Συνέβαλαν τουλάχιστον. Ένας απ’ αυτούς θα αξιολογεί το Δημοσιονομικό Συμβούλιο, που στη συνέχεια θα αξιολογεί την Κυβέρνηση και θα ζητάει τη συμμόρφωσή της προς τας υποδείξεις του. Και τα λέτε αυτά δημοκρατία!

Άκουσον-άκουσον, το κανονικό τρελοκομείο!...

Με συγχωρείτε πάρα πολύ. Τέτοια τερατουργήματα θα μπορούσαν να τα ανακαλύψουν μόνο μνημονιακές κυβερνήσεις οι οποίες έχουν χάσει κάθε επαφή με την κοινωνία και ο μόνος στόχος που έχουν είναι να τη διαλύσουν, να διαλύσουν δηλαδή κάθε κοινωνική και εργασιακή κατάκτηση. Τα φέρνετε εδώ στη Βουλή αυτά τα τέρατα.

Δυστυχώς, Έλληνες Βουλευτές, ανεξάρτητα από ιδεολογικές και πολιτικές προτιμήσεις, οι οποίοι στοιχειωδώς πρέπει να προασπίζουν το ρόλο της Βουλής ως κυττάρου της αστικής δημοκρατίας -γιατί δεν μπορεί να λειτουργήσει η αστική δημοκρατία αν δεν λειτουργεί η Βουλή- αντί, λοιπόν, να κάνουν αυτό το έργο, κύριοι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, έρχονται μετά βαΐων και κλάδων και χωρίς καμία παρατήρηση εγκρίνετε…

Αντί, λοιπόν, να διαμαρτυρηθείτε έρχεστε εδώ μετά βαΐων και κλάδων και ψηφίζετε τη ληξιαρχική πράξη θανάτου της ίδιας της Βουλής και της λειτουργίας της.

Ψηφίζετε την κατάργηση της δυνατότητας της κυβέρνησης που προκύπτει από την ίδια τη Βουλή και έχει την εμπιστοσύνη της και βεβαίως με την ψήφο του ελληνικού λαού να χαράσσει δημοσιονομική πολιτική, διότι αυτό το οποίο ισχύει πλέον και μέσα στο γενικότερο ευρωπαϊκό πλαίσιο με τους ασφυκτικότατους περιορισμούς στην άσκηση δημοσιονομικής πολιτικής, διαμορφώνει ένα καθεστώς νεο-ολοκληρωτισμού.

Με δύο λόγια, χώρες οι οποίες έχουν άνισες παραγωγικές και οικονομικές δυνατότητες, χώρες που βρίσκονται σε διαφορετικούς κύκλους οικονομικής πορείας, χώρες που είναι σε άνισα επίπεδα ανάπτυξης, παραγωγικότητας και αποδοτικότητας της οικονομίας τους τις βάζετε στον ίδιο κορσέ και λέτε ότι θα έχουν ενιαία αγορά, θα έχουν μια νομισματική πολιτική με στόχο και κριτήριο την καταπολέμηση του πληθωρισμού και θα έχουν στην ουσία ασφυκτικούς περιορισμούς, οι οποίοι περιορίζουν μέχρι εξαφανίσεως τη δυνατότητά τους να ασκούν αυτόνομη νομισματική πολιτική και όλα τα άλλα σε εθνική βάση.

Αυτό ξέρετε τι σημαίνει; Σημαίνει επιχείρηση κοινωνικής λεηλασίας, επιχείρηση φορολογικού και κοινωνικού και εργασιακού dumping στην Ευρώπη. Και αυτόν τον δρόμο έχουν μόνο για να «επιβιώσουν» -γιατί δεν επιβιώνουν- οι πιο αδύνατες χώρες...

Αυτός είναι ο ζουρλομανδύας τον οποίον έχετε κατασκευάσει και σας «αναγκάζει» -τον αποδέχεστε δυστυχώς, εθελοντικά τα κάνετε όλα αυτά- σας υποχρεώνει να φέρνετε νομοσχέδια με τα οποία στη συνέχεια, για να εφαρμόσετε πολιτικές τέτοιου χαρακτήρα, να καταργείτε και την ίδια τη δημοκρατία και τις δημοκρατικές διαδικασίες."

Κι όντως έτσι ήταν όπως τα έλεγε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης τότε και γι' αυτό καταψήφισε το νομοσχέδιο ο ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν τόσο κατάφωρη η παραβίαση της συνταγματικής τάξης και των βάσεων του πολιτεύματος, που ακόμη και μια κυβέρνηση σαν του Σαμαρά και του Βενιζέλου δεν τόλμησε να υλοποιήσει την πρόβλεψη δημιουργίας αυτού του Δημοσιονομικού Συμβουλίου. Κι έρχεται τώρα η κυβέρνηση Τσίπρα να προτείνει την υλοποίησή του. Τέτοια κατάντια.

Βλέπετε η κυβερνώσα αριστερά δεν έχει κανένα ενδοιασμό να καταπατήσει κάθε έννοια δικαίου. Να γιατί μας είχαν πρήξει με τη θεωρία ότι η αριστερά είναι ταξική δύναμη. Για να δικαιολογήσουν ότι μπροστά στη νομή της εξουσίας υπέρ των ταξικών συμφερόντων που εκπροσωπούν, δεν τους καίγεται καρφί για συνταγματικά δικαιώματα και δημοκρατικές ελευθερίες.

Αυτό είναι το μικρό βρώμικο μυστικό όσων με περισσότερο ή λιγότερο ριζοσπαστικό λόγο επικαλούνται το ταξικό συμφέρον, έναντι του εθνικού, δημοκρατικού καθήκοντος. Ένα βρώμικο μυστικό που αποκαλύπτεται περισσότερο όταν αυτοί καλούνται να ασκήσουν εξουσία. Στο όνομα του ταξικού μπορεί ανέκαθεν πολύ πιο εύκολα να ποδοπατηθεί κάθε έννοια δημοκρατίας και ελευθερίας, μιας και θεωρούνται αστικές προκαταλήψεις. Αυτό κάνει σήμερα και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.