Ένας λαός, εννέα συλλαβές, ένα κομμάτι ύφασμα, μεγάλοι αγώνες, χιλιάδες μαλάκες

Ε-ΛΕΥ-ΘΕ-ΡΙ-Α -Ή- ΘΑ-ΝΑ-ΤΟΣ

Βάρκιζα τέλος.

 

του Γιάννη Σιδέρη*

Φαίνεται πως οι Κυβερνώντες έχουν χάσει κάθε έννοια μέτρου και πιέζουν την Ελληνική κοινωνία, προκαλώντας ακόμη και την ημέρα της επετείου του Πολυτεχνείου. Διαβάζουμε από το κουτί της Πανδώρας:

«Σε ανοιχτή απειλή προς τη Σύγκλητο του Πολυτεχνείου προχώρησε πριν από λίγη ώρα η Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής με αφορμή το σενάριο παραχώρησης χώρου εντός του Πολυτεχνείου για να εκπέμπει από εκεί η ΕΡΤ. Σύμφωνα με τα όσα υπογράμμισαν οι ιθύνοντες της ΕΛ.ΑΣ, το κτίριο θα αποκλειστεί και ακολούθως θα υπάρξει εισβολή των αστυνομικών δυνάμεων».

Μετά την συζήτηση του τριημέρου στην βουλή, όπου ανέδειξε το έλλειμμα Δημοκρατίας με τα κόμματα, εντελώς αποκομμένα από την Ελληνική κοινωνία, να επιδίδονται σε κουτσαβακισμούς και ευτελείς αστεϊσμούς, γνωρίζοντας εκ των προτέρων το αποτέλεσμα, η υποτελής Κυβέρνηση, απειλεί μέσω καταστολής ακόμη και την Πρυτανεία του Πολυτεχνείου αυτές τις επετειακές μέρες, ξεκαθαρίζοντας έμμεσα την απέχθειά τους προς κάθε μορφή Δημοκρατίας, την ίδια στιγμή όπου με ένα καλοστημένο παιχνίδι τεχνητής έντασης με την τρόικα, προσπαθούν να εμφανίσουν στον λαό ένα πρόσωπο σκληρών διαπραγματευτών!

Επειδή όμως τα κουκιά είναι μετρημένα και με 153 βουλευτές τα πάντα είναι ρευστά ειδικά όταν πρέπει, κατ’ εντολή πάντα των δανειστών, να ψηφιστούν νέα σκληρά μέτρα, ήδη εξυφαίνουν ένα νέο σχέδιο μετακύλισης της άσκησης εξουσίας σε μια νέα κυβέρνηση που θα προκύψει, χωρίς εκλογές, από την υπάρχουσα βουλή.

Η κ. Ντόρα Μπακογιάννη, δίκην λαγού, δήλωσε:

«Πιστεύω ότι ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να αναλάβει μια πολιτική πρωτοβουλία, καλώντας τη ΔΗΜΑΡ, η οποία είναι η αριστερά της ευθύνης κατά τη γνώμη μου, σε μία συζήτηση μιας νέας προγραμματικής συμφωνίας. Η κυβέρνηση αυτή χρειάζεται μεγαλύτερη πλειοψηφία – χρειάζεται μεγαλύτερη κοινοβουλευτική πλειοψηφία».

Και παρακάτω συμπληρώνει : «Ο κ. Σαμαράς, να καλέσει τον κ. Κουβέλη σε μία συζήτηση για συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση και για μία προγραμματική συμφωνία η οποία θα μπορούσε να μας οδηγήσει την επόμενη διετία».

Απλά ερμηνευμένα λοιπόν, αυτά που μας λέει η κ. Μπακογιάννη, είναι ότι δεν πρέπει να γίνουν εκλογές με τίποτα! Και αφού διαπίστωσαν ότι δεν μπορούν να ελέγξουν τον λαό πια με την τακτική της τρομοκράτησής του με τις δήθεν συνέπειες που θα υποστεί από μια έξοδο της χώρας μας από την ευρωζώνη, ούτε βέβαια και με την, εδώ και καιρό, προσπάθεια πόλωσής του μέσω της θεωρίας των δύο άκρων, φέρεται ότι αποφάσισαν να «εκτραπούν» μέσα στα πλαίσια του πολύπαθου Συντάγματος, προβάλλοντας για μια ακόμη φορά ως πρόσχημα την περίφημη πια «σταθερότητα».

Πως όμως μπορεί να πειστεί ο λαός για τις προθέσεις τους, όταν βιώνει στην καθημερινότητά του τις συνέπειες της πολιτικής τους, κατ’ εντολή των δανειστών; Πώς να συνηγορήσει στον σχηματισμό μας νέας κυβέρνησης από την ίδια βουλή στο όνομα μιας απροσδιόριστης σταθερότητας, μιας κυβέρνησης που θα συνεχίσει την ίδια πολιτική εξόντωσής του; Κι αν θεωρείτε την λέξη «εξόντωση» ως υπερβολική, δεν έχετε παρά να κοιτάξετε παρακάτω.

Διαβάζουμε από το http://www.taxheaven.gr σε άρθρο της Χρύσας Λιάγγου:
«Το συνολικό ποσό των οφειλών στην ΔΕΗ ήταν στα τέλη Σεπτεμβρίου στο 1,3 δισ. ευρώ και η εκτίμηση της ΔΕΗ είναι ότι το τελευταίο τρίμηνο βαίνει αυξανόμενο…

Η μεγαλύτερη «τρύπα» προέρχεται από τα τιμολόγια χαμηλής τάσης, δηλαδή από νοικοκυριά και πολύ μικρές επιχειρήσεις. Οι συνολικές οφειλές αυτής της κατηγορίας ανέρχονται στα 600 εκατ. ευρώ περίπου εκ των οποίων ποσοστό 65% περίπου αντιστοιχεί στα νοικοκυριά.

Σε μια προσπάθεια διευκόλυνσης των νοικοκυριών στην αποπληρωμή των λογαριασμών και ενίσχυσης των εισροών προς τα ταμεία της η ΔΕΗ εφαρμόζει από πέρυσι ένα ευέλικτο και εκτεταμένο πρόγραμμα διακανονισμών, στο οποίο έχουν ενταχθεί πάνω από 700.000 καταναλωτές. Ο ρυθμός των διακανονισμών τρέχει με τέτοιους ρυθμούς που η επιχείρηση υποχρεώθηκε να δώσει στους καταναλωτές δυνατότητα ρυθμίσεων διά του τηλεφώνου προκειμένου να αποσυμφορήσει τα κατά τόπους γραφεία, από τις τεράστιες «ουρές», αφού το υπάρχον προσωπικό είναι αδύνατον να ανταποκριθεί στα μαζικά αιτήματα.»

Δηλαδή, περίπου 700 χιλιάδες νοικοκυριά αδυνατούν να πληρώσουν ακόμη και το ρεύμα. Με την φοροεπιδρομή που εντείνεται, είναι βέβαιο πως ο αριθμός θα αυξηθεί με γεωμετρική πρόοδο και ακόμη και αυτό το αγαθό του ηλεκτρισμού σε λίγο θα είναι είδος πολυτελείας. Μήπως όμως θα βάλουν πετρέλαιο τα νοικοκυριά; Ρητορική η ερώτησή μου. Φανταστείτε λοιπόν τι έχει να αντιμετωπίσει ο λαός τον φετινό χειμώνα και ιδιαίτερα οι άνεργοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι και γενικά οι λεγόμενες (sic) «ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού».

Αυτή λοιπόν είναι «σταθερότητα» της χώρας την οποία ευαγγελίζονται οι Κυβερνώντες. Εδώ πια η κατάσταση της χώρας μας, ξεπερνά ακόμη και αυτά τα όρια της ανθρωπιστικής κρίσης! Αν πιστεύουν ότι με τέτοια τερτίπια φασιστικής πρακτικής, καλυμμένων από την νομιμότητα της δικής τους ερμηνείας του Συντάγματος, είναι βαθιά νυχτωμένοι. Ο λαός θα τους ανατρέψει και μάλιστα πιο σύντομα απ’ ότι φαντάζονται. Όλα δείχνουν πια, πως ο λαός περιμένει το έναυσμα για να ενωθεί, μια και κατά βάθος, αντιλαμβάνεται πως είναι ο μόνος τρόπος που θα τον οδηγήσει στην ανατροπή.

Έναυσμα που όμως, δεν φαίνεται ικανός να του το δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η ομιλία Τσίπρα στο Τέξας και η απόφαση της ηγετικής του ομάδας να καταθέσει πρόταση μομφής, έδειξε πλέον ξεκάθαρα, ότι το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης απομακρύνεται όλο και περισσότερο από το «λαϊκό αίσθημα», επιλέγοντας ταυτόχρονα να ταχθεί εντός του «Συνταγματικού Τόξου», όπως η καθεστηκυία τάξη ορίζει.

Επέλεξε, λοιπόν, να δίνει την «μάχη» εντός αυτού του κοινοβουλίου, ενός κοινοβουλίου που δικαίωσε αυτήν την απαξίωσή του από τον λαό στην τριήμερη συζήτηση για την πρόταση μομφής. Πως λοιπόν περίμενε ο κ. Τσίπρας να ενεργοποιήσει τον λαό, καλώντας τον στο Σύνταγμα την Κυριακή της ψηφοφορίας; Δυστυχώς το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, στο οποίο ο λαός είχε εναποθέσει πολλές ελπίδες για την ανατροπή, δείχνει πολύ μικρότερο των ιστορικών περιστάσεων.

Αυτό αποδείχθηκε από την συμμετοχή του λαού στο κάλεσμα του κ. Τσίπρα.  Με την  ισχνή συμμετοχή του, έδωσε την απάντησή του. Ελπίζω η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ να πήρε το μήνυμα και να κατανόησε ότι οι εποχές που αρκούσε ένα κάλεσμα ενός «ηγέτη» για να προκαλέσει μαζική κινητοποίηση του λαού, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Η εποχή που οι ψηφοφόροι ενός κόμματος δρούσαν ως πρόβατα σε μαντρί, είναι ήδη ιστορία. Και ευτυχώς για τον τόπο, οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι κομματικώς ελεγχόμενοι, όπως πολύ θα το ήθελε η ηγετική του ομάδα. Σήμερα ο κ. Παπαδημούλης, απαντώντας σε ερώτημα του κ. Χατζηνικολάου στον real δήλωσε: «Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να γίνουν υποστηρικτές μας».

Πια άλλη απόδειξη χρειάζεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ονειρεύεται μια παλαιοκομματικού τύπου σχέση με τους ψηφοφόρους του; Με τέτοιου είδους δηλώσεις όμως, να μην περιμένουν ούτε και αυτούς που πήγαν στο Σύνταγμα σε επόμενο κάλεσμα!

Αν ο κ. Τσίπρας θέλει όντως να ηγηθεί μιας πραγματικής ανατροπής της Κυβέρνησης και της πολιτικής που εκφράζει και υλοποιεί, πρέπει να αναμιχθεί με τον λαό, χωρίς ταμπέλες και διαχωριστικές γραμμές, πάνω σε μια πατριωτική και δημοκρατική κατεύθυνση και να εγκαταλείψει την ρητορική περί προσπάθειας αλλαγής της πολιτικής της ΕΕ.  Αυτό που επιζητά ο λαός, για όποιον είναι πρόθυμος να «μυρίσει τα χνώτα του», είναι, πρωτίστως, ένα όραμα για την χώρα του και όχι για το σύνολο των ευρωπαϊκών εθνών.

Και αν για την δημοκρατική κατεύθυνση τα πράγματα είναι αρκετά ξεκάθαρα, για την πατριωτική, επικρατεί αρκετή σύγχυση στην χώρα μας. Η έννοια της πατρίδας, έχει καταντήσει να ταυτίζεται με τον εθνικισμό και με τον φασισμό, με ευθύνη και της αριστεράς. Έχουμε φτάσει ως κοινωνία στο σημείο, όταν αποκαλούμε κάποιον «πατριώτη», συνειρμικά ο νους μας να τον προβάλλει ως φασίστα! Έχουμε φτάσει στο σημείο αυτοί που κρατούν την Ελληνική σημαία, να χαρακτηρίζονται ως αναχρονιστικοί και ρέποντες προς τον εθνικοσοσιαλισμό! Η απόλυτη παράνοια! Φτάσαμε στο σημείο να παραδώσαμε τα σύμβολά μας ως Έλληνες στους νεοναζιστές της ΧΑ! Πατριώτης όμως, δεν είναι αυτός που θεωρεί το έθνος στο οποίο ανήκει ως «περιούσιο λαό». Δεν είναι αυτός που έχει την άποψη ότι ο λαός στον οποίο ανήκει υπερέχει άλλων λαών, τους οποίους μάλιστα θα πρέπει να πολεμά ή να εξοντώνει, αν του δοθεί η ισχύς. Αυτός είναι ένας ηλίθιος, επικίνδυνος! Είναι ΦΑΣΙΣΤΑΣ!

Πατριώτης, είναι αυτός που αγαπά τον τόπο του και είναι πάντα έτοιμος να τον προστατεύσει, γιατί έτσι προστατεύει την οικογένειά του. Αγαπά την γλώσσα του και αγωνίζεται για την διατήρησή της. Τιμά τους προγόνους του, τους πατεράδες και τους παππούδες του και σέβεται την κληρονομιά τους. Είναι μέλος ενός συνόλου, στο οποίο μετέχει, με τα ίδια έθιμα και κοινές συνήθειες, το οποίο σύνολο είναι έτοιμος να υπερασπισθεί, ακόμη κι αν το προσωπικό του συμφέρον συγκρούεται.

Ο πατριώτης είναι ένα ανιδιοτελές μέλος της κοινωνίας που προτάσσει το κοινό καλό, αντιστέκεται σε όποιον και ότι βλάπτει αυτόν και τον περίγυρό του και, πάνω απ’ όλα, έχει όραμα για τον τόπο του.

Το σύμβολο που τον εκφράζει, είναι μόνο ένα. Η τόσο απαξιωμένη τα τελευταία χρόνια, Ελληνική  Σημαία. Ας γίνει ξεκάθαρο και αυτό. Η σημαία του κάθε έθνους, της κάθε πατρίδας, δεν είναι ένα σύμβολο επιβολής κυριαρχίας που διαχωρίζει τον συγκεκριμένο λαό από τους άλλους. Είναι το απόλυτο σύμβολο της παρουσίας του έθνους αυτού στο ιστορικό γίγνεσθαι. Με την δαιμονοποίησή της, είναι σα να παραδίδει ο ίδιος ο λαός την αυτόνομη και κυρίαρχη υπόστασή του.

Εξάλλου με την σημαία αυτή τριγυρνούσε ο Άρης Βελουχιώτης από χωριό σε χωριό, για να ενώσει τον λαό ενάντια στους καταχτητές. Για την σημαία αυτή, την ματωμένη από το αίμα των φοιτητών του Πολυτεχνείου, ερίζουν, ακόμη και σήμερα φοιτητικές οργανώσεις. Για του λόγου το αληθές παραθέτω από το site του ΣΥΡΙΖΑ Βύρωνα τα ακόλουθα:

«Την επιστροφή της σημαίας του Πολυτεχνείου στο φυσικό της χώρο, δηλαδή στο ιστορικό κτίριο του ΕΜΠ, ζητεί από το ΠΑΣΟΚ η Συντονιστική Επιτροπή εορτασμού της επετείου. Με επιστολή που απέστειλαν στον γραμματέα της Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ, Γ. Ραγκούση, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Εξορισθέντων-Φυλακισθέντων Αντιστασιακών της περιόδου ’67-’74 και ο πρύτανης του ΕΜΠ, Κ. Μουτζούρης, ζητούν στα 35χρονα της επετείου να παραδοθεί στις αρχές του Πολυτεχνείου η σημαία-σύμβολο. Το αίτημα είναι η πρώτη φορά που διατυπώνεται γραπτώς. Από τη Συντονιστική Επιτροπή έχει ζητηθεί επανειλημμένως η σημαία να παραμείνει στο μουσειακό χώρο του Πολυτεχνείου και να μην την εμφανίζει όπως την εμφανίζει κάθε χρόνο η Ν. ΠΑΣΟΚ ως αποκλειστικότητά της.

Το προφορικό αίτημα δεν εισακούστηκε, με αποτέλεσμα η επιτροπή εορτασμού να επανέρχεται γραπτώς θέτοντας τον γραμματέα του ΠΑΣΟΚ προ των ευθυνών του και ζητώντας την παρέμβασή του προκειμένου να παραδοθεί η σημαία στο ΕΜΠ και “εν συνεχεία να παραδίδεται μόνο στους εκπροσώπους των φοιτητικών παρατάξεων κατά την έναρξη της πορείας και να επιστρέφεται και πάλι στο Πολυτεχνείο”.»

 Τι ζητούν οι φοιτητικές οργανώσεις; Μα φυσικά το αυτονόητο. Την σημαία, όχι ως ένα πανί βαμμένο στα γαλανόλευκα, αλλά ως σύμβολο του αγώνα του λαού μας, ως σύμβολο ενότητας και αντίστασης.

 Αν ο κ. Τσίπρας και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ δεν κατανοήσουν την ανάγκη του λαού για ενότητα κάτω από το μόνο σύμβολο που μπορεί να τον ενώσει, την Ελληνική Σημαία και ότι αυτή εκφράζει στην πραγματική της διάσταση, απαλλαγμένη από το σφετερισμό της μέσω της οικειοποίησή της από ακροδεξιά στοιχεία, να είναι σίγουροι ότι ο λαός θα του δώσει ακόμη πιο ηχηρή απάντηση από την απουσία του την προηγούμενη Κυριακή.

 Και, επίσης, μια κουβέντα για όποιους ταυτίζουν την σημαία με τον φασισμό. Να ξέρουν πως είναι το ίδιο ηλίθιοι και επικίνδυνοι με τους φασίστες!

*μέλος του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου Πάτρας